Image links: Father's day - Child alone - Wer reitet so spät durch nacht und wind, Goethe, comic - Shaman rider - Erlkoenig, Julius von Klever - Erlkoenig sculpture, Fritz Widmer - Child's fever - Mystic ballads - Erlkoenig, GreybearMH - гете лесной царь (forest king) - Erlkoenig, devianart, Frodo-lives - blue mist forest - de.wiki/Erlkönig_(Jena), images - Shark pit ball - 13 faces forest illusion - оптическая иллюзия - unknown - oak tree light - Hermann Plüddemann - unknown - Lake at night - менады - illusion flowers woman - woman in lake - Naiads dancing - Es scheinen die alte Weiden so grau - Carl Gottlieb Peschel - Alarie-Tano - Bernhard von Neher - Albert Sterner - Schwind Ackermann - forest rider - dawn at Yukon, Canada - weeping willow tree - Child alone
Ποιός τα μεσάνυχτα δάσος ιππεύει;
Πάει ο γονιός το παιδί στο γιατρό·
στην αγκαλιά το 'χει, το χαϊδεύει
για να του πέσει ο ψηλός πυρετός.
—Παιδί μου, τί έκρυψες το πρόσωπό σου;
—Πατέρα φάνηκε ο Ξωβασιλιάς,
με την ουρά, την κορώνα εμπρός μου·
—Ομίχλη απλώνει ο δροσοβοριάς.
—Παιδί μου, έλα στη συντροφιά μου,
μ' αρέσ' η αύρα σου η παιδική,
περίσσια γήπεδα έχ' η οχθιά μου,
μπάλες να παίζεις ως την αυγή.
—Ακούς, πατέρα, ακούς τι λέει;
μπάλες μου τάζει ο Ξωβασιλιάς·
—Παιδί μ', ησύχασ', τ' αέρι πνέει
μεσ' απ' τα φύλλα βελανιδιάς.
—Παιδί μου, έλα, τί σε τρομάζει;
θα 'χεις τις κόρες μου συντροφιά,
που όταν τη λίμνη νύχτα σκεπάζει,
χορεύουν λέφτερες στην πλαγιά.
—Πατέρα, κοίτα! δε βλέπεις πέρα,
σαν να χορεύουνε κόρες γυμνές!
—Παιδί μου, βλέπω απ' τον αέρα,
κουνιούνται γκρίζες γριές ιτιές.
—Μ' αρέσεις τόσο, γλυκό μου αστέρι,
που κι αν δεν θέλεις, ορμώ με μιάς
—Μπαμπά με πνίγει σκότεινο χέρι,
σ' τό λεγα, ήταν ο Ξωβασιλιάς!
Τρέμει ο πατέρας και τ' άλογό του,
κεντά και χάνεται σαν αστραπή·
και την αυγή που ανατέλλει το γιο του
βασιλεμένο νεκρό φιλεί.
~~~~
Ποιός τα μεσάνυχτα καβαλικεύει;
Είν' ο πατέρας με το παιδί·
το 'χει στα στήθια του και το χαϊδεύει
και κάπου σκύβει και το φιλεί.
—Παιδί μου, τι έκρυψες το πρόσωπό σου;
—Δε βλέπεις τ' άγριο το ξωτικό,
πατέρα; πέρασε απ' το πλευρό σου·
—Τα νέφια απλώνονται εις το νερό.
—Παιδί μου, έλα στη συντροφιά μου,
μ' αρέσ' η όψις σου η δροσερή,
περίσσια λούλουδα έχ' η οχθιά μου,
κι έχ' η μητέρα μου στολή χρυσή.
—Ακούς, πατέρα μου, ακούς τι λέει;
Με θέλει σύντροφο το ξωτικό·
—Παιδί μου, ησύχασε, τ' αέρι κλαίει
σ' άγριο χαμόδενδρο, θάμνο ξερό.
—Παιδί μου, έλα τί σε τρομάζει;
θα 'χεις τις κόρες μου για συντροφιά,
που όταν τη λίμνη μας νύχτα σκεπάζει,
χορεύουν εύθυμες στην αμμουδιά.
—Πατέρα, κοίταξε· δε βλέπεις πέρα,
σαν να χορεύουνε οι κορασιές;
—Παιδί μου, βλέπω απ' τον αέρα,
κουνιούνται πένθιμα γριές ιτιές.
—Μ' αρέσει η όψη σου, χρυσό μου αστέρι,
μα συ δεν έρχεσαι· σε παίρνω εγώ…
—Πατέρα, άπλωσε το άγριο χέρι,
πατέρα, μ' έπνιξε το ξωτικό.
Τρέμει ο πατέρας του και τ' άλογό του
κεντά και χάνεται σαν αστραπή·
φθάνει στη θύρα του… ωιμέ το γιο του
κρύο στον κόρφο του, νεκρό κρατεί.
(Ζαν Μωρεάς)
Με αυτή τη μετάφραση διδάσκεται στη Β' Λυκείου,
στο μάθημα επιλογής, Νεότερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (A9)
~~~~
...αντιστροφή...
—Ποιός ξενυχτά στο νοσοκομείο;
—Παιδί κρατά συντροφιά στον γονιό.
Τον χαϊδεύει ζεστά που 'χει κρύο,
για να του πέσει ο ψηλός πυρετός.
—Πατέρα τί έκρυψες το πρόσωπό σου;
—Παιδί μου έφτασε ο Ψυχοπομπός
και με σπαθί, και φτερούγες, εμπρός μου.
—Ο νοσοκόμος αλλάζει ορό.
—Θνητέ μου, έλα στη γόνδολά μου,
εδώ τελειώνει η γραμμή της ζωής,
ουρανολίβαδα έχ' η οχθιά μου,
απουσιάζουν οι στεναγμοί.
http://ergotelemata.blogspot.gr/2012/11/elfking-and-presentiment.html
~~~~
Ποιός τα μεσάνυχτα καβαλικεύει;
Είν' ο πατέρας με το παιδί·
το 'χει στα στήθια του και το χαϊδεύει
και κάπου σκύβει και το φιλεί.
—Παιδί μου, τι έκρυψες το πρόσωπό σου;
—Δε βλέπεις τ' άγριο το ξωτικό,
πατέρα; πέρασε απ' το πλευρό σου·
—Τα νέφια απλώνονται εις το νερό.
—Παιδί μου, έλα στη συντροφιά μου,
μ' αρέσ' η όψις σου η δροσερή,
περίσσια λούλουδα έχ' η οχθιά μου,
κι έχ' η μητέρα μου στολή χρυσή.
—Ακούς, πατέρα μου, ακούς τι λέει;
Με θέλει σύντροφο το ξωτικό·
—Παιδί μου, ησύχασε, τ' αέρι κλαίει
σ' άγριο χαμόδενδρο, θάμνο ξερό.
—Παιδί μου, έλα τί σε τρομάζει;
θα 'χεις τις κόρες μου για συντροφιά,
που όταν τη λίμνη μας νύχτα σκεπάζει,
χορεύουν εύθυμες στην αμμουδιά.
—Πατέρα, κοίταξε· δε βλέπεις πέρα,
σαν να χορεύουνε οι κορασιές;
—Παιδί μου, βλέπω απ' τον αέρα,
κουνιούνται πένθιμα γριές ιτιές.
—Μ' αρέσει η όψη σου, χρυσό μου αστέρι,
μα συ δεν έρχεσαι· σε παίρνω εγώ…
—Πατέρα, άπλωσε το άγριο χέρι,
πατέρα, μ' έπνιξε το ξωτικό.
Τρέμει ο πατέρας του και τ' άλογό του
κεντά και χάνεται σαν αστραπή·
φθάνει στη θύρα του… ωιμέ το γιο του
κρύο στον κόρφο του, νεκρό κρατεί.
(Ζαν Μωρεάς)
Με αυτή τη μετάφραση διδάσκεται στη Β' Λυκείου,
στο μάθημα επιλογής, Νεότερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (A9)
~~~~
...αντιστροφή...
—Ποιός ξενυχτά στο νοσοκομείο;
—Παιδί κρατά συντροφιά στον γονιό.
Τον χαϊδεύει ζεστά που 'χει κρύο,
για να του πέσει ο ψηλός πυρετός.
—Πατέρα τί έκρυψες το πρόσωπό σου;
—Παιδί μου έφτασε ο Ψυχοπομπός
και με σπαθί, και φτερούγες, εμπρός μου.
—Ο νοσοκόμος αλλάζει ορό.
—Θνητέ μου, έλα στη γόνδολά μου,
εδώ τελειώνει η γραμμή της ζωής,
ουρανολίβαδα έχ' η οχθιά μου,
απουσιάζουν οι στεναγμοί.
—Ακούς, παιδί μου, ακούς τι λέει;
λιβάδια τάζει ο Ψυχοπομπός·
—Πατέρα, ησύχασε, η μάνα κλαίει
δίπλα σου στέκει λουλούδι γυρτό.
—Θνητέ μου, έλα, τί μου διστάζεις;
θα βρεις δικούς σου χαμένους εκεί,
που όταν η βάρκα μας θα πλαγιάζει,
θα σε προσμένουνε στην ακτή.
θα σε προσμένουνε στην ακτή.
—Παιδί μου, κοίτα· δεν βλέπεις; νάτοι!
σαν να μου γνέφει ο παππούς κι η γιαγιά.
—Πατέρα, βλέπω από το τζάμι,
κουνάει σύννεφα ο βοριάς.
—Τον κάβο λύνω και ξεμακραίνω,
τα τελευταία σου λόγια εδώ:
τα τελευταία σου λόγια εδώ:
—Παιδί μου φεύγω, θα σας προσμένω,
σ' τό λεγα, ήταν ο Ψυχοπομπός!
Τρέμει ο γιος του και τον γιατρό του
φωνάζει, χάνεται σαν αστραπή·
και την αυγή που περνά τον γονιό του
ταξιδεμένο νεκρό φιλεί.
Ανάλυση στο
((Ξώρηγας και Προαίσθημα))Ανάλυση στο
http://ergotelemata.blogspot.gr/2012/11/elfking-and-presentiment.html
