Archaic Bipolar System

(An Abstract View on Number 2, Μιαν Aφηρημένη Mατιά στον Aριθμό 2)

(((Image-Links (Heart and Soul - Josephine Wall) (http://www.ares.info/) (Apollo und die Musen - Jan van Balen) (Ares - Zeus presskit) (Gothic Soul - Angeliki Salamaliki) (The Dance of Apollo with the Muses - Baldassare Peruzzi) (Dionysus - Guido Reni) (Masques et Casques - Dodo/Dodoulis) (Death of Archimedes 1,2,3,4,5,6) (Bipolar 1,2,3) (Evangelist Matthew Inspired by an Angel - Rembrandt) (Second Face-Simultaneously-Dodo/Dodoulis) (Circles and Squares - Joe Bonita) (Starry Night -Vincent van Gogh)(σΤη ΛέΝα) (Free hugs) (String Quartet-Bartok) (Mandala Blue Light) (One Hug) (Hug in the park) (Hacker with keyboard -Thomas Thü Hürlimann) (Woman hugging a man missing him love letter -Adrian Costea) (Book Hug) (Paragade Soldier) (Hug the Sky) (Radar Equation) (Tetrapolar Liszt) (Golden Bird) (Alan Turing 1,2-Stephen Kettle) (Hug a Tree, Kiss a Fish, Visit the Milky Way) (Good Luck for K8) (Hey There!) (Apollo the Muses' Leader) (Children of Glory 2006) (Φορτίο 200) (White Nights) (WΔZ film) (The Price of Altruism: George Price and the Search for the Origins of Kindness 2010) (Palladio Video -Tylerbburgess) (IQ - EQ - The Power of Imagination) (EQ -Daniel Goleman) - (Star Brain) - (Brain Planet) (Συναισθηματική Νοημοσύνη) (Nerd Angel - Angeliki Salamaliki)

(((Notions and Music - 2 (Number) - Contrast - (Ares) - (Muses) - (Archilochus) - (Archimedes) - (Primum Vivere deinde Philosophare) - (Nikos Skalkottas - The Sea) - (Bipolar) - (Bipolar disorder) - (Mandala) -(Bela Bartok) -(Marianina Kriezi - Lena Platonos - Λένα Πλάτωνος - Πτήση (Flight) 201- Yannis Palamidas - Savina Yannatou) - (Franz Liszt) -(Alan Turing)- (Cargo 200 film) - (White Nights) - (Free Hugs) - (George R. Price) - (Karl Jenkins) - (Nat King Cole) - (Emotional intelligence) - (Positivism) - (Homo Universalis) - (Hypatia) - (Beautiful Mind) - (Flag of South Korea) -  1 (Number) - Root of Unity)

Κλείνω τα Μάτια. Κοιτώ. Στο παραμύθι βυθίζομαι. 
Ούτε Μία λέξη περιττή.

1.Όλα ξεκίνησαν στη Θάσο μια νυχτιά, όταν ο Πάριος αποικιστής και ποιητής απόρησε για αυτές του, τις 2 ιδιότητες, ανάρμοστες για του Ομήρου τις συχνότητες. Τί είναι Λυρική Ποίηση; Αρχίλοχος και Σαπφώ . Και αν στη δεύτερη προβάλλει συχνά ο Άλλος, στον πρώτο κυριαρχεί ο Εαυτός. Είναι ο Αυτοσυνείδητος Βασιλιάς του Λυρικού Εγωισμού. Και αυτός μας μιλά για του Αφηρημένου το Εγώ.

2.Χρόνια πριν, μελοποίησα το τραγούδι σε "Ήχο Πρώτο" που την ψυχή βαθιά δωρικά στερεώνει, στον τρόπο που έχει γραφτεί το "Ένα το Χελιδόνι". Κάποιες στιγμές μάλιστα, σκεφτόμουν πως χαράμισα τη μελωδία για ένα ποίημα που ταιριάζει σε μπάντα στρατιωτική ή σε αστείο πολεμιστή αλλά αργότερα μπήκα στο νόημα. Πάντα το Ένστινκτο προηγείται της Κατανόησης.

3. Αποσυμβολισμός. ΑΡΗΣ = ΡΟΥΤΙΝΑ, ο Καθημερινός Πόλεμος, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, Οικογένεια, Αριθμητική, Οδήγηση, Γνωστοί, Φίλοι, Σχέση, Επιβίωση. ΜΟΥΣΕΣ = ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ, η ΕρασιΤεχνία, το μεράκι, η Μοναξιά, οι Ευαισθησίες του καθενός. Και Πολεμώ Και Τραγουδώ, τα καταφέρνω στο ένα, τα βγάζω πέρα στο άλλο. ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ. Νιώθω Δυνατός, νιώθω Ισορροπίας Χαρούμενη Ροή Μέσα Μου.

4.Κάποια στιγμή όμως του Ακροβάτη σπάει το σχοινί. Και ΑΡΗΣ = ΜΑΝΙΑ, Οργή και Θυμός και όλα της Έξαρσης τα Συναισθήματα. ΜΟΥΣΕΣ = ΘΛΙΨΗ, ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ και όλες οι Άμυνες του Εγώ απέναντι στο Φαινομενικά Παράλογο Ρυθμό. Κάποια στιγμή ο Εαυτός δεν αντέχει πιά, ζητάει λύση. Δε χωράν δυό Καρδιές σε ένα Κεφάλι. ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ. Μπροστά του το δίλημμα, "Αρης" ή "Μούσες"; "Συγκεκριμένο" ή "Αφηρημένο"; "Πρώτα θα ζήσουμε, μετά θα φιλοσοφήσουμε", λέει, και ''Αυτοκτονεί". Ο φαντάρος σκοτώνει τους ταραγμένους του Αρχιμήδη κύκλους. Η Πρακτική Ρώμη την Αρχαία Ελλάδα. Αυτή η σκηνή από μικρό με συγκλόνιζε. Η Αφαιρετική Σκέψη μόνη, ανυπεράσπιστη απέναντι στο Φόνο, την Ύψιστη στιγμή του Πολέμου. Η Σκέψη μόνη απέναντι στη ροή της Ζωής. Τα τελευταία λόγια του Βλαντ "Η βάρκα του έρωτα συντρίφτηκε στην τρεχούμενη ζωή".
Και επειδή το post ήταν να βγει για τις 14-2, αφιερώνεται σε όλους, όσοι κατέστρεψαν την προσωπική τους ζωή, ακολουθώντας την Αφηρημένη Πορεία και σε όλους, όσοι αναρωτιούνται ακόμα αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν. Είναι σκληρή η Μάχη ανάμεσα στον ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και τον ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ. :-)

5. Δυό λόγια για την Διπολική Διαταραχή (Μανιοκατάθλιψη). (((Και μόνο το όνομα που της δώσαμε δείχνει τη γνωστή νεοελληνική διάθεση για λύσεις. Φαντάσου Λάκωνα, να ονόμαζες το blog σου, Λογική Διαταραχή. Το σωστό ειναι Διπολική Αταξία για να αποφορτίσεις το παιδί που κάνει αταξίες :-)..Άγγλοι και Ρωμαίοι και πάλι σωστοί, Dis-Order. Μέσα στην ίδια τη λέξη σου δίνουν και τη λύση.))) ((Το πως ονομάζουν τα ψυχικά νοσήματα δεν τα παίρνω στα σοβαρά, μην κολλάτε εκεί, προσπαθώ να δω την ουσία. Και αφού εδώ υπάρχει ο αριθμός 2, θα παρακολουθώ με ενδιαφέρον την πορεία της στον 21ο αιώνα))) ((( Η πρώτη αντίδραση, ανεξάρτητα αν έχεις ή οχι, είναι πανικός, άρνηση, άμυνα. Μετά διαβάζεις ότι πολλοί Καλλιτέχνες διπολίζονται :-) και περνάς στο άλλο άκρο. Είμαι και εγώ διπολικός, όπως ο Βαν Γκονγκ. Αυτό το στιλ μπορεί να σε κάνει να νιώθεις όμορφα ή απ' την άλλη ένας τρόπος εκλαϊκευσης της BD αλλά εγώ δεν το κρατώ και θα με στενοχωρούσε να βλεπα άνθρωπο μου, που νοιάζομαι, σε τέτοιο τρυπάκι να πέσει.))) (((Τέλος, αυτός που έχει το ψυχικό νόσημα, συνήθως δεν έχει αυτεπίγνωση, τα νιώθει θολά, όταν η κοινωνία μπορεί να βλέπει ξεκάθαρα σε αυτόν αλλον ένα στην "κοσμάρα του μαλάκα''. Όταν όμως κάποτε το αντιληφθεί, θα αναρωτηθεί: "Μα να μη μου μιλήσει κανείς για αυτά;;" και κλείνω με αυτή τη συμπερασματική αξία))))

6.Η Διπολική Αταξία είναι μόλις ένα μέρος του post. Δεν είναι αυτό το θέμα. Εδώ ο αριθμός 2 απλώς, τυχαίνει να συγγενεύει από τη μιά με την ηπιότερη Εφηβική Κυκλοθυμία, που αρκετοί από μας έχουν περάσει και από την άλλη με την Καλλιτεχνική Ψυχολογία. Διάβαζα ένα σχολικό και σε αυτό που έψαχνα πήρα πάνω-κάτω την απάντηση. "Η σχέση ανάμεσα στον Καλλιτέχνη και την Κοινωνία συνήθως δύσκολη. Το αν γίνει εύκολη, εξαρτάται από τον ίδιο". "Στην τυφλή σου πορεία, εσύ γνωρίζεις κάτι EQ παραπάνω, εσύ θα κατέβεις στο επίπεδο της κοινωνίας, μην κλαις και περιμένεις το αντίθετο".

7.Η ουσία είναι ότι πέρα από κάποια φευγαλέα αυτοβιογραφικά, κανείς δεν νοιάστηκε για την Ψυχολογία του Καλλιτέχνη. Και όπως πάντα φταίνε και οι 2. Ο ένας δεν έχει την Ψυχραιμία να Αυτο-Παρατηρηθεί και να Μετα-Δοθεί, ο Ψυχολόγος απ΄ την άλλη παπαγαλίζει, φτιάχνει κουτάκια, και λέει "Απελθέτω απ' εμού το Ποτήριον" :-) Και έτσι μείναμε απλώς στην Ψυχολογία της Τέχνης, τί συναισθήματα δηλαδή προκαλεί ένα έργο στο Θεατή. Η Θεωρία της Τέχνης για την Τέχνη, χωρίς το δημιουργό. Εξεγείρονται δικαίως όταν μπερδεύεις το έργο με το δημιουργό. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, ας κάνουμε και εμείς τη δική μας. Μόνο να προσέχουν μην τους πνίξει κάνα τεχνοκριτικό δάκρυ-κατακλυσμός σε αστικό σαλόνι.

8. Το blog λοιπόν αναζητά αφηρημένους που έφτασαν ή διάβηκαν τα όρια. Και ο κορυφαίος απ' όσους πέρασαν στο video, είναι ο μαθηματικός και γενετιστής George Price. "Η εξίσωση του αλτρουισμού". Eνας επιστήμονας επιχειρεί να αποδείξει ότι η αυταπάρνηση είναι ορθολογική. Οταν ο Τζορτζ Πράις πέθανε τον Ιανουάριο του 1975, στην κηδεία του πήγαν πέντε άστεγοι άνδρες: αχτένιστοι, αξύριστοι, βρώμικοι. Παρευρέθησαν επίσης ο Μπιλ Χάμιλτον και ο Τζον Μέιναρντ Σμιθ, επιφανείς Βρετανοί ειδικοί της εξελικτικής βιολογίας. Και οι επτά άνδρες είχαν πάει να θρηνήσουν έναν Αμερικανό επιστήμονα ο οποίος βοήθησε να δοθεί απάντηση στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι μπορούν και πρέπει να δείχνουν καλοσύνη ο ένας στον άλλον. Εναν άνθρωπο που επέλεξε να χαρίσει τα πράγματα, τα ρούχα, το σπίτι του και που, όταν η γενναιοδωρία του εξαντλήθηκε, αυτοκτόνησε στα 52 του χρόνια. Ο Πράις θέλησε να περιγράψει μαθηματικά πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί μια γενετική προδιάθεση στον αλτρουισμό. Επινόησε μια μαθηματική εξίσωση, που τώρα αποκαλείται «εξίσωση του Πράις», η οποία περιγράφει πώς χαρακτηριστικά που μπορεί, σε ορισμένες περιστάσεις, να αποδειχθούν δυσμενή, επιμένουν παρ’ όλ’ αυτά να διατηρούνται στον πληθυσμό. Ρυθμίζοντας τις μεταβλητές, μπόρεσε να περιγράψει πληθυσμούς στους οποίους η καλοσύνη και η αλληλεγγύη είναι πολύ ισχυρές και διαδεδομένες, όλοι επωφελούνται και ο αλτρουισμός περνάει από γενιά σε γενιά. Περιέγραψε επίσης άλλους, πιο βάναυσους κόσμους, όπου η φιλανθρωπία περιφρονείται και η καλοσύνη πεθαίνει. (Καθημερινή - Economist)

9.Για τον Μπάρτοκ. Το βλέμμα του Μαγυάρου λες και ρούφηξε όλη την Κραυγή του περασμένου Αιώνα. .... ο Μπέλλα μεγάλωσε σχεδόν απομονωμένος από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, μέχρι την ηλικία των πέντε. Η βασική του διασκέδαση ήταν το να ακούει τη μητέρα του να παίζει πιάνο....Όσον αφορά τις φιλοσοφικές του πεποιθήσεις, ο Μπάρτοκ ήταν «άθεος». Είχε επηρεαστεί βαθιά από τη σκέψη του Νίτσε. Μέσω της μουσικής του δεν αναζητούσε τις υψηλές μεταφυσικές ιδέες και την προσέγγιση της μετά θάνατον ζωής, όσο το να δώσει στους ανθρώπους μια πιο απλή και πρακτική φιλοσοφία ζωής, που ήταν περισσότερο κοντά στη Φύση. Ο ίδιος είχε πει κάποτε χαρακτηριστικά: «Αν ήταν να σταυρωθώ, θα το έκανα μόνο στο όνομα της Φύσης, της Τέχνης και της Επιστήμης».....Το 1930, αρνήθηκε να ακουστούν τα έργα του με οποιοδήποτε τρόπο ( ζωντανή εκτέλεση ή ραδιοφωνική αναμετάδοση ) τόσο στη Ναζιστική Γερμανία όσο και στη Φασιστική Ιταλία. Το 1931, η Γαλλική Κυβέρνηση τον τίμησε με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, ο Μπάρτοκ όμως αρνήθηκε να παραβρεθεί στην τελετή απονομής, γιατί θα έπρεπε να παραλάβει το μετάλλιο από τον δικτάτορα της Ουγγαρίας, τον Ναύαρχο Χόρτυ....Τα χρόνια που πέρασε ο Μπάρτοκ στη Νέα Υόρκη σημαδεύτηκαν από τη δύσκολη οικονομική του κατάσταση. Όταν αρρώστησε από λευχαιμία, η Αμερικάνικη ένωση συνθετών πλήρωσε τα έξοδα της νοσηλείας του.(Βιογραφίες-Νέα Ακρόπολη)

10. Για τον Νίκο. Ο Σκαλκώτας στάθηκε ο μόνος Έλληνας συνθέτης της γενιάς του που, με εξαίρεση το Δημήτρη Μητρόπουλο, είχε το ψυχικό σθένος να βαδίσει αντίθετα στο ρεύμα το άμεσου περιβάλλοντος, υπηρετώντας την τέχνη του χωρίς ίχνος προσωπικής φιλοδοξίας και κατόρθωσε να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη νεότερη ελληνική και διεθνή μουσική που εκ των υστέρων αποδείχθηκε βασική σημασίας.(Jorge-Music Heaven) Το 1933, όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, ο Σκαλκώτας γύρισε στη Ελλάδα, όπου ζούσε παίζοντας βιολί σε διάφορες ορχήστρες. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μπορεί ο Σκαλκώτας να γύρισε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, είναι ότι η υποτροφία που χρηματοδοτούσε τις σπουδές του έληξε. Στην Αθήνα αναζήτησε άλλους τρόπους χρηματοδότησης, που θα μπορούσε να ήταν κάποια άλλη υποτροφία ή εργασία. Πάντως γρήγορα απογοητεύτηκε από την κατάσταση στη μουσική πραγματικότητα της Αθήνας της εποχής.....Ο Σκαλκώτας πέθανε απρόσμενα το 1949 στην Αθήνα, από μία κήλη που είχε παραμελήσει, οδηγήθηκε σε περισφιγμένη με μοιραία κατάληξη, αφήνοντας μερικά συμφωνικά έργα με ημιτελή ενορχήστρωση. (βικιπαίδεια)

11.Για τη Λένα. Θυμάστε το Εδώ Λιλιπούπολη; Δίσκος του 1980, περιείχε μεταξύ άλλων και τα πρώτα ελληνικά τραγούδια μιας καστανόξανθης νεαρής συνθέτριας που λεγόταν Λένα Πλάτωνος, σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή. “Ρόζα Ροζαλία” και “Ο Χορός Των Μπιζελιών” τα πιο γνωστά. Στη συνέχεια βγήκε το κλασικό και πρωτοποριακό Σαμποτάζ και μέχρι τα τέλη της παρεξηγημένης εκείνης δεκαετίας, η Πλάτωνος έλαμπε σαν αστέρι του ουρανού. Έφτιαξε μια σειρά από άλμπουμ που πάντρευαν τη μελωδικότητα του Χατζιδάκι με μια πολύ πιο ιδιαίτερη ποίηση από εκείνη του Γκάτσου, εισάγοντας παράλληλα στην Ελλάδα την ηλεκτρονική μουσική, με έναν εντελώς προσωπικό της ύφος. Ύστερα πέρασε από καταθλίψεις, απορρίψεις από εραστές και δισκογραφικές εταιρίες και πολλά άλλα. Αυτό κράτησε αρκετά χρόνια και της κόστισε, τόσο προσωπικά όσο και καλλιτεχνικά, με μια δυσπραγία στην κίνηση και την ομιλία, αλλά και με οκταετή διαστήματα μεταξύ των δίσκων της. Ώσπου το 2008 βγάζει το πολύ καλό άλμπουμ Ημερολόγια και λίγους μήνες μετά μπαίνει με τσαμπουκά σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο – ένα Ηρώδειο γεμάτο από 35άρηδες που σημαδεύτηκαν από τη «Λιλιπούπολη», αλλά και 20άριδες οι οποίοι λίγο-πολύ την ανακάλυπταν τότε, μεταξύ των οποίων και εγώ.(Avopolis- Βύρων Κριτζάς) Και ορκίζομαι πως έπεσες από εκείνο τον πλανήτη μαζί με την μουσική σου και πες στον κόσμο την αλήθεια. Μέσα στην βαλίτσα δεν υπήρχε μοναχά η κόκκινη καρφίτσα. Υπήρχαν και οι νότες σου. Και όλα αυτά που συναρμολόγησες πάνω σου και μέσα σου για να σταθείς. Και κοίτα τι πλάκα έχει, που όλοι αυτοί οι γήινοι ερμηνεύουν την εξωγήινη μουσική σου. (σΤη ΛέΝα - CandyBlue)...

12. Όλα στο μίξερ το χορευτικό :-) γιατί :-(Σύννεφα στοιβάζονται πάνω σε σύννεφα, άπειρες οι φωτοσκιάσεις, περιστέρια κάθονται πάνω στα κάγκελα, εκστατικοί κοιτάζουμε. Αλίμονο στους δυνατούς κι ευαίσθητους εξουσιάζονται απ' τους αδύναμους κι αναίσθητους αλίμονο αν κλάψουμε στη θέα των μαύρων στημόνων ενός κοραλλένιου πλάσματος. Πάμε λοιπόν στους χορευτές, τον Ούγγρο, Franz Liszt, τον Ουαλό Karl Jenkins  και το Ρώσο Mikhail Baryshnikov. Για τον Πρώτο "Ψυχή που Χορεύει σπάει τα Ρομαντικά Δεσμά, και ας γεννήθηκε μες στον Χειμώνα, στην Αρρώστια του Αιώνα. Για το Δεύτερο: Ο Κέλτης εμπνέεται τo Palladio από τον Ιταλό Αρχιτέκτονα της Αναγέννησης Andrea Palladio το 1996. (Νο 37 out of kickass classical top 100) (Το video παρμένο από Tylerbburgess) Για τον Τρίτο: Αφιερωμένη η Δραπεύτευση απ' τις  Νύχτες τις Λευκές  στον Άγνωστο Σιωπηλό Σοβιετικό Καλλιτέχνη.

13.Όταν σκέφτομαι ή βλέπω Αντίθεση ηρεμώ, πετώ κι εμπνέομαι, όπου Μονόχρωμο, ψυχοπλακώνομαι και στέκομαι. Πάμε λοιπόν να δούμε τις αντιθέσεις απ' τα δικά μας τ' αφηρημένα τα παιδιά. :-) Που Πάνε τα Τζιτζίκια Το χειμώνα; :-) H Κινηματογραφική Άννα έβαλε Εικονικές Πεταλούδες πάνω στη Μουσική Λένα, στο Τζιτζίκι (Αρχαίο του Τραγουδιστή Σύμβολο) Η Αγγελική, Χαίτη Γυναικεία Μακρουλή στο Γότθο τον Πολεμιστή.

14.Και τώρα Dod, στην αδυναμία μου, τη γενέτειρα των Αντιθέσεων. :-) Ούτε τ' όνομα σου δεν ξέρω, αλλά δεν αργώ να σε βαφτίσω, :-) Ζωγραφένια, Δογραφένια, Βοφραφένια, :-) σαν ένα παιδί που χάνει το ζήτα. Πριν από μένα, του Ηλιογράφου του κανε εντύπωση το προφίλ σου :-). Αν και είναι το καλύτερο απ' όσα κυκλοφορούν για να περιγράψεις τη Διπολική Αταξία, δεν έχει σχέση πιστεύω. :-) Ξεκίνησες με άλλο μονό και στην πορεία όταν κατάλαβες προς τα πού πήγαινε το blog, (αυτεπίγνωση) θέλησες να δώσεις στον αναγνώστη μια φωτο-περίληψη. "Εδώ ανθίζουν όλα τα συναισθήματα, και κλαίμε και γελαμε, και ονειρευόμαστε και σκεφτόμαστε".  Ο Ηλιογράφος στο blog list του, σου έχει δώσει το όνομα "Τα Συναισθήματα του Ρούμπικ" (Ούγγρος κι αυτός:) αυτό θα λεγα με μια λέξη για σένα "Συναισθηματικά Μαθηματικά". Δεν έχω νιώσει πιό Ψύχραιμο Αφηρημένο Ακροβάτη από σένα αλλά σου λείπει το άλλο σου μισό, κάνεις Αρμονική Αντίθεση με την Αγγελική. Αυτή πιό εκδηλωτική έχει πει, (1) πως εξαιτίας σου άρχισε το blog και (2) κάνετε την ίδια δουλειά, :-) ανεβάζετε τον Άλλο ψυχολογικά :-). 

15.Και με τη Μαθηματική πάσα κατηφορίζουμε στο κέντρο του ποστ. Ο λόγος που πήρα αυτήν την Ανεμοστρόβιλη Διάθεση ήταν μια συζήτηση στο blog του Φυσικού Ιωνα, του Ionkorr. Μετά από πολλά "λογικά" κείμενα, πετάει ένα "Feelings" και αμέσως τρέχουμε να τον πειράξουμε "Μα έχει συναισθήματα ένας ορθολογιστής;; πώς κι έτσι;;" πειράχτηκε σε σημείο να μην ξανακάνει ως τώρα ρασιοναλιστικό ποστ :-) Και εκείνος που εμένα την άναψε ήταν ο CsLakonas. Από σένα τον αντιδογματικό δεν το περίμενα αλλά είδες τι προκάλεσες, άρα καλά και τα πειραχτικά. :-) Στην αρχή προλέγει. Τα συναισθήματα έχουν την ιδιότητα μόνο να μας εξαπατούν. Και του λέω θεατρικά "Με καλύπτεις" Και μετά ξεφουρνίζει το Τσιτάτο του Einstein, που σίγουρα θα  το συνέθεσε παίζοντας το βιολί του "Όποιος την Αλήθεια (σ.σ. του Θεού) την περνάει μέσα από το μυαλό παράγει Επιστήμη, όποιος μέσα από την καρδιά παράγει Τέχνη." Ο Καλλιτέχνης δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί, ο Επιστήμονας δεν μπορεί να νιώσει. Και με τις μπαρούφες του προηγούμενου αιώνα διχοτομούμε τον Ένα και Μοναδικό μας Εγκέφαλο. Και Λογική και Συναίσθημα στον Εγκέφαλο ανθίζουν. Η Καρδιά δεν είναι τίποτα άλλο παρα μία Αντλία Αίματος. Bad timing που λες Lacon, τη μέρα εκείνη  ακριβώς είχα αφήσει ένα σχόλιο του Αλχημιστή, για να δώσει ξανά κανα κείμενο από τα πρώτα που ξεκίνησε, και ανταπόκριση δεν βρήκαν. Εντωμεταξύ, ψάχνω να βρω και το αυθεντικό του Einstein, δεν το βρίσκω...λες να προκάλεσε όλο αυτό το post, ένα ανύπαρκτο λακωνικό quote? :-))) αληθινό παρόλαυτα για την εποχή και την κοινή αντίληψη.

16.Οι αρχαίοι κάτι παραπάνω ήξεραν που δεν διαχώριζαν θετικές και θεωρητικές επιστήμες. Με τις  λέξεις Φιλοσοφία ή Μούσες όλα τα περιλάμβαναν. Αυτος ο Διχασμός, η Διπολική της Κοινωνίας Ταραχή είναι η Ρίζα του Κακού, Η ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ. Από μικρά παιδιά το σχολείο μας βάζει σε καλούπια και ανεπαισθήτως κλειστήκαμε από τον κόσμον έξω. Και όπου θετικές και θεωρητικές επιστήμες, διάβασε επιπλέον ΑΝΤΡΑΣ, ΓΥΝΑΙΚΑ. ΡΟΖ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ;; γιαυτό έγινε ροζ του Ραντάρ η Εξίσωση. Κι αν δεν την καταλαβαίνω τουλάχιστον σκέψου τη μοναξιά του Αφηρημένου Ανθρώπου, που την επινόησε για Μας. Και κλείνω εδώ με τον Αλχημιστή "Ο Κατακερματισμός της Επιστήμης. Η Χημεία ως παράδειγμα".

P.S.

 February 18, 1943 – The Nazis arrest the members of the White Rose movement.

Real Rose by Ilioteyktos