Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Cretan End

Σε ηλικία 51 ετών έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο εικαστικός Νίκος Αλεξίου.


Ο εκ Κρήτης ορμώμενος δημιουργός, του οποίου τα χέρια δεν σταματούσαν στιγμή να μεταμορφώνουν ταπεινά υλικά όπως το νήμα, τα ξυλαράκια, το άχυρο και το χαρτί σε έργα τέχνης, πέρα από τα αναρίθμητα δικά του έργα διέθετε και μια πλούσια συλλογή έργων άλλων καλλιτεχνών.


Πρωτοπόρος για την Ελλάδα -καθώς ήταν από τους πρώτους που έπλασε έργα χώρου με φως- ο Νίκος Αλεξίου ζούσε ως ασκητής.


Επηρεασμένος από τις πολλές επισκέψεις τους στο Άγιον Όρος, αλλά και αποκομμένος από τα φώτα της εικαστικής σκηνής δούλευε ακατάπαυστα για να αποδώσει στα έργα του το σύμπαν.


Αν και αυτοδίδακτος, έδωσε το παρών σε μεγάλες διοργανώσεις του εξωτερικού όπως η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου μαζί με την Λίζη Καλλιγά κέρδισε το Χρυσό Φάρο, ενώ το 2007 με το έργο του Τhe End πήρε μέρος στην μεγαλύτερη εικαστική διοργάνωση, την Μπιενάλε της Βενετίας με ενα σπονδυλωτό έργο που άντλησε την έμπνευση του από το επιδαπέδιο ψηφιδωτό του Καθολικού της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Ορους.


Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα στις 14:30 από το Νεκροταφείο Καισαριανής.


“Η διαλεκτική εικόνα...παράγει τη μορφή της, όπως μια συναστρία
[σχηματίζεται] από τα στραφταλίζοντα στίγματα.”
(Walter Benjamin)
 >από τον Γιώργο Τζιρτζιλάκη<

Δακρύζω με παράπονο
με πόνο συλλογούμαι
γιατί 'ναι όλα μάταια
στον ψεύτη κόσμο απ' ούμαι. 
(Nikos Mamangakis) (Νίκος Μαμαγκάκης) Ρεθυμνιώτης κι αυτός.




“Κρης γαρ ο τορνεύσας,
τα δε χαλκεία Κρης ο συνείρας,
Κρης ο καθ’ έν στίξας, Κρης ο μολυβδοχύτης,
Κρης δαπανά νίκης ο φερώνυμος αυτός ο κλείων,
Κρης τάδε. Κρης ήπιος αιγίοχος”.
(Τυπογράφοι Κρήτες της Βενετίας, 1499)


Κι από μένα το χαοτικό, που με εκφράζει 99%.
((Όνειρο σε = Ανεμοστρόβιλο))
((Όλα τα Χρώματα = Όλα τα Συναισθήματα))

12 σχόλια:

Ο Αλχημιστης είπε...

Καλε μου φιλε, επειδη πολλακις εξεφρασες την επιθυμια σου να γυριζω που και που στο αρχικο υφος και θεματολογια του blog μου, δραττομαι να σε ενημερωσω οτι συντομα θα γραψω ενα ποστ, τιμης ενεκεν σε εσενα που θα πραγματευομαι αυτα που απο οτι γιγνωσκω πολυ σου αρεσουν!


Την καλησπερα μου προς το παρον!

MelidonisM είπε...

Σε ευχαριστώ αλχημιστικά :-)

και περιμένω
τα επαμφοτερίζοντα σου
με ενδιαφέρον, τα χημικά σου. :-)

dodo είπε...

Χθες βράδυ ξαναμεταδόθηκε από την ΕΤ1 μιά καλή παρουσίαση τής δημιουργίας τού έργου του γιά την Βενετία το 2007- στην μνήμη του.
Γνωρίζεις αν συγγένευε με την συνεπώνυμη οικογένεια τού Ηρακλείου- Λευτέρη, Γαλάτεια, Έλλη κλπ.;

MelidonisM είπε...

Δεν ξέρω, θα το ψάξω.
Βασικά δεν ήξερα
το Νίκο,μιας και νεότερης γενιάς
και δεν γνωρίζω και καλά
τα δικά μας εικαστικά,
και τα περισσότερα που
κατέχω είν' απ' το ιντερνετ.

Χθες το μεσημέρι,το άκουσα
στις ειδήσεις, άνοιξα
το νετ, και κεραυνοβολήθηκα
πρώτον(1) από τη διαλεκτική αφηγηματική
απεικόνιση
(εικόνες που κάνουν
διάλογο και λεν μιαν ιστορία
μεταξύ τους)
,δεύτερον (2) απ΄την απλότητα
και την ταπεινή απομόνωση που έζησε
και τρίτον(3) οτι ανθολογούσε
έργα άλλων αφηρημένων ανθρώπων. :)

Και ήταν ένας απλός blogger
σαν κι εμάς.
...................
Από τους Κρητικούς για τον Κρητικό,
και από το Ιντερνετ για το Ιντερνετ

MelidonisM είπε...

..τώρα μόλις έκανε εδώ και σεισμό,
αλλά βλέπεις δεν μασάμε εμείς
ούτε απ' αυτά, ούτε από θάνατο. :-)

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Κρίμα που έφυγε τόσο νέος...

MelidonisM είπε...

1.ένα ξεκάθαρο θα πει ο Γιάννης
του Μιχάλη,
πως είναι κρίμα να κοπεί
λουλούδι μες στην πάλη.

2.Μα λείπει του χάρου συμπονιά και το 'χει αποδειγμένο
και το Χριστό, Θεού παιδί στον Άδη έχει σταλμένο.(από)

Άστρια είπε...

Πολύ ωραία αφιέρωση!
Άργησα να καταλάβω από το βίντεο
ότι ήταν έργο του. Είδα στο link την καταπληκτική δουλειά του με έμπνευση από το δάπεδο του μοναστηριού. Και τόσες λεπτομέρειες μετά στον χώρο με όλα αυτά τα μπλεγμένα μεταξύ τους, αλλά με διακριτό σχέδιο, δικτυώματα!
Η ζωή του ήταν μικρή, όμως πρέπει να έζησε πολλές ζωές μέσα στα έργα του!

MelidonisM είπε...

@*
1.Μα είδες ..κάθομαι και πεδέβω
το θεατή με αινίγματα
και κρύματα..
και στο τέλος
θα με ξορίσει,
στα άγνωστα λήμματα. :-)

2.Μονή Ιβήρων..όχι @Βερόνικα
δεν την ίδρυσαν οι Ιβηρες
της Ισπανίας :-) αλλ' Ιβηρες
της Ανατολικής Γεωργίας (όχι
της Δυτικής..CsLaKoNaS..:-)
(απ' εκεί που ειν΄η αγαπημένη μας
η Τάμτα)

3.Σαν κάτι από Φυσική,
μα φράκταλ αυτο-όμοιο,
σαν να μην μου 'ρχεται να το πω
αν και παρόμοιο.

4.
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρα μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας --
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1904)

Side21 είπε...

Κρίμα να φεύγουν
άξιοι δημιουργοί ...
Παρηγοριά μας αφίνουν το έργο τους !!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ εύχομαι ...

Rodia είπε...

...............................

ξι είπε...

:-(((
παρακολουθησα κι εγω μια συνεντευξη που ειχε δωσει στην 'εποχη των εικονων'... κριμα να φευγουν ανθρωποι τοσο νεοι (πρωτα απ'ολα)... και βεβαια η αναμφισβητητη αξια του ως καλλιτεχνη...
ξ.