Shine of Radar in South Crete (Rasoulis 'n' Carey Mitchell)

(Star) + (Carey) (single version videos)

(Double-Crippled Pirate - Manolis Rasoulis gr ) (Joni Mitchell wiki) (Carey song)

 Image Links (Crete satellite) (Preveli Rethymno) (Matala Iraklio) (Marco Polo - Radar Canadian hip-hop) (Contact film) (Angry Illusionism - Robert Panzullo Surreal Artist) (Angel Miracle wallpaper) (Samaria Gorge) (Green, Ex-Black and the Man in Black - Cretan Farewell - by Dodo) (The miracle we hope for is not always the miracle we receive) (Moon Star Island Illusion) )))))))Narration - http://crete.wordpress.com/2008/02/26/joni-michell-in-matala-crete/(((( (Joni Mitchell images) (Hilman Global Wonders) (Matala Cave Girl) (This New Year Let All Your Dreams Come True - by Dodo) (Cretan Bull - Leaping) (Europa-Bull) (Grand Piano by Joseph Sandora) (A journey under a starry night - Punam JR) (Cretan FullMoon and Horns of Consecration) (Early Morning Flight - by Dodo) (Joni Mitchell and David Crosby )  (Matala: A Novel by Craig Holden) (Canadian waving flag) (on my way to Matala bus) (http://www.arnstrohmeyer.de/)

 :-) Να ζήσεις Κάρυ!... Χρόνια Πολλά! 

...και με ένα καλάμι...να βαράς τα Παλιά!...

...Πάντα ομπρός σου θώργιε την Πίστα!...

....και άσ' τη Νοσταλγίτσα για Μπούφικα Πουλιά!:-)

 υ.γ.

(Μη μου διαβάζεις τώρα παρακάτω

και μου παραπονάσαι πως κάνω το κεφάλι σου βαρύ και καζανάτο) :-)

1. Ξεκινά δυναμικά η Πνευματική Καμπάνια για τα Μάταλα και την Κουλτούρα της Νότιας Κρήτης. Το μαθαίνω το Σάββατο, 2 Απριλίου και λέω μέσα μου...Μήστητι μου Κύριε εκουζουλάθηκετε;; 11 -13 Ιουνίου!!...Γιατί τόση βιασύνη;;.δεν θα ταν καλύτερα κατακαλόκαιρο μακριά και απ΄τα καζάνια των εξετάσεων;;...αλλά θα μου πεις...τώρα ξυπνήσανε οι επαναστάτες....που νιώσανε του χρόνου το μαστίγιο..και σου λεν...αύριο θα ζούμε;;..ό,τι προλάβουμε να σώσουμε απ' της ζωής τις αναμνήσεις!...

2. :-)....Ξεχάστε Ελεύθερο Σεξ, Ουσίες, Υφάκι και τις Μπύρες :-)..εδώ θα πήξουμε στις Υλοσοφίες :-)...Ποιό είναι το Κασμίρ δλδ και η Ινδία να μας κλέφτουν το Spiritual Tourism?...Εμείς δεν έχουμε μυαλό για Marketing στη Μούρη?...¨:-) Τη Ζωή μου μηδενίζω, πάει να πει πως διαλογίζω αυτό που βλέπει η νεολαία εδώ στα Μάταλα παρέα :-) απ' τα Σέκοντς σημαίνω την Τουριστική Καμπάνια και στο λαιμό μου σε παίρνω στα νότια ακρογυάλια :-).

3. Κρίμα που μας την έκανε ο Μανώλης, θα 'χε πολλά να πει. Έτσι ήταν και στις συναυλίες , πέντε λεπτά τραγούδι, πέντε λεπτά φιλοσοφία :-). Γιαυτό ξεκινάμε απεκεί. Όλος ο δίσκος , διπλά σακατεμένος, θαμμένος απ' το σύστημα και βγαρμένος απ' τον Χατζηδάκι  το 90 είναι αφιερωμένος στο κίνημα του 60. Τα τραγούδια γραφτήκανε  ή μάλλον κατασκηνώθηκαν στην Πρέβελη και το Δαμνόνι. Εκεί με το Γαβαλά δοκίμασαν το λεγόμενο Χιππο-Ροκ.

4.Και πάμε στο πρώτο του δίσκου, το Αστέρι που έγινε Ραντάρ. Αυτό αγκαλιάζει  εποπτικά με τις φτερούγες του όλη τη λουλουδένια του Μάη γενιά. Εν πρώτοις, Αστέρι = Φύση. Ραντάρ = Τεχνολογικός Πολιτισμός. Θέλανε και καλά να ζήσουν αυτόνομα απ' τον  Κακό Πολιτισμό και να νιώσουνε τη φύση όπως ο Ρουσσώ.  Αλλά στο τέλος το Αστέρι κατέληξε Ραντάρ..με τον ίδιο τρόπο που λουλούδια αν μας γυάλισαν μακριά φάνηκαν ψεύτικα από κοντά..άνθρακες ο θησαυρός...:-)..Αλλά ο Ρασούλης δε χαλιέται, σου λέει και έτσι να 'ναι, οι στιγμές που περάσαμε έχουν αξία...όπως είχε πει στο περίπου, αν θυμάμαι καλά η Μαρία Δαμανάκη "Ό,τι αγαπήσαμε αποδείχτηκαν απάτες αλλά το πάθος, αυτό που ζήσαμε ήταν δυνατό". Του Ρασούλη του άρεσε, τον ενέπνεε η ιδέα ότι μπορεί να ζούμε ένα Ψέμα, μια Αυταπάτη, μια Maya, να το πούμε και ινδικά, αλλά αν τύχει και το ανακαλύψουμε, ας μη πανικοβληθούμε, δεν τρέχει και τίποτα, ό,τι ζήσαμε έχει αξία...Εμπρός για της γενιάς μας την Οπτασία! χαχα...

5. Αντίθετα με τα παραπάνω εγώ θα προτιμήσω το Ραντάρ απ΄ το Αστέρι. Και γιατί σε γενικές γραμμές είμαι Υπέρ του Τεχνολογικού Πολιτισμού αλλά κυρίως επειδή Ραντάρ = Αναζήτηση Επαφής. Με ένα ραντάρ μες στην καρδιά που λέει η Μαριανίνα Κριεζή. Της μοναξιάς μου το ραντάρ που ανιχνεύει  τα ίχνη σου αναζητά  και σε γυρεύει, που λέει ο Κώστας Τριπολίτης. Αλλά υπάρχει ένας επιπλέον Ρασουλικός λόγος να είμαστε καχύποπτοι με το Αστέρι που βγαίνει γλυκά απ΄ τα ερέβη...«Η στιχουργία σχετίζεται με την καθημερινότητα, η ποίηση με τα ερέβη και τη διαχρονικότητα. Ο Ελύτης προσπαθούσε να γράψει τραγούδια για την καθημερινότητα, αλλά ζοριζόταν... Να γιατί μου αρέσει το "Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι" του Λάζαρου Ανδρέου. Όλη αυτή η Ανωτάτη Ποίηση  ίσως φουσκώνει κάπου το εγώ και της κοινωνίας και του ποιητή. Και έτσι συνέβη με τη γενιά του 60. Βασίστηκε τα μέγιστα στους Καλλιτέχνες που θα άλλαζαν τον κόσμο και η γέννηση του κινήματος έμοιαζε ελπιδοφόρα αλλά που κατέληξε;;..Να γίνουν Αστέρια της Μουσικής Βιομηχανίας, το λεγόμενο Σταριλίκι. Και ο μάνατζερ βολευόταν με αυτόν τον εγωκεντρισμό και ο Καλλιτέχνης αρέσκεται σε χειροκροτήματα και χαηδολογήματα. Ματαιόδοξη Απραξία για συνέχιση της Αμφισβήτησης, της Νέας Επαφής και της Πορείας. Και αυτό που κρατώ απ' τη γενιά του λουλουδιών είναι αυτή η Κουλτούρα της Αναζήτησης...γιαυτό μπήκε και το Contact. Αν μου λέγανε να διαλέξω μιά και μόνο ταινία, θα 'ταν αυτή η Επαφή. Ένα άλλο στοιχείο είναι η απλότητα, άκου την ενορχήστρωση των δύο τραγουδιών και σύγκρινε τις μεταγενέστερες πολυ-φανφάρες.

6. Δεν μπορώ όμως να μη σχολιάσω ότι με πειράζει ως φεμινιστή που η γυναίκα έβαλε πάλι τα κλάματα ενώ ο άντρας το παίζει άνετος και ωραίος. Στερεότυπο που μπορεί να ισχύει αλλά δεν μπορούμε και να μη δείξουμε την ενόχληση μας....ότι δλδ η γυναίκα αντέχει λιγότερη αλήθεια, δένεται ρομαντικά με λουλούδια και αστέρια, φοβάται την τεχνολογία, ζει στον ουρανό του συναισθήματος . Πρέπει να πω κάτι υπέρ της, τόσο χαζή ήτανε και έβαλε τα κλάματα;;..απλώς το ραντάρ είναι ίσως κάποιου πολεμικού πλοίου...αν θυμάστε το ΄86, είχε βομβαρδίσει τη Λιβύη πάλι ο Ρήγκαν...κάπου εκεί πρέπει να γράφτηκε και το τραγούδι...Απρίλης πάλι ήτονε και σαν κρητικό κοπέλι το θυμάμαι....

7. Και πάμε στο θηλυκό Bob Dylan, την Καναδέζα Τζόνι Μίτσελ που γραψε το τραγούδι για τον κοκκινομάλη μάγειρα Κάρυ το καρότο :-) .  Το κείμενο το πήρα από τον Ray απ' τα Χανιά (ζει στην Κρήτη απ'το 1966, έχει και σχόλια, όποιος θέλει να δει πως σκέφτονται οι νοσταλγοί). Cane τώρα σημαίνει καλάμι που μπορεί να ναι φλογέρα ή ασημένιο μπαστούνι, αλλά γω θα κρατήσω το πειραχτικό ερωτικό χατζιδάκειο :-) υπονοούμενο...και με βάση  και την χίππικη κουλτούρα...έχουν και αυτές οι καθημερινές στιγμές την ποιητική τους αξία...και σε αντίθεση λοιπόν με το προηγούμενο τραγούδι εδώ η Γυναίκα παρουσιάζεται Δυναμική, Ακομπλεξάριστη, Ζορμπαλού....ο αντρας  μοιάζει μίζερος που του κάνεις χίλια παρακάλια για να τον βγάλεις απ' την κλεισούρα του. Και ένας λόγος που τα κόλλησα τα δυό τραγούδια ήταν να ακουστεί και μια γυναικεία φωνή. α, του λέει...είσαι ένας κακός μπαμπάς με παλιά μυαλά,ε;;..το μπαμπάς, μαμά στη γλώσσα της γενιάς της γενιάς του 60  πιθανόν έχει μια αρνητική χροιά...οι επαναστάσεις τότε ήταν πρώτα απ' όλα οικογενειακές εκρήξεις και αναταράξεις...από τότε ξεκινούν οι φράσεις..μας το παίζεις μπαμπάς, μαμά...αλλά κλείνουμε και πάλι αντιθετικά στο βίντεο με την Τζούντυ Φόστερ που αναζητά ή νιώθει πως μιλά με το χαμένο πατέρα της..

.8. Το τραγούδι έχει και μια αξία νατουραλιστική για την Νότια Κρήτη, όπου θα δεις τον Έναστρο Θόλο, δε θα προλαβαίνεις να μετράς αστέρια, όπως σε κάθε μέρος μακριά από φώτα και αστικό πολιτισμό. ((Το Ματαλιώτικo φεγγάρι είναι αλλιώτικο)) Να το και το σλόγκαν της καμπάνιας χαχα..Σε αυτό όμως που κολλάω αντιθετικά είναι ο ενοχλητικός Νοτιάς με την κόκκινη σκόνη της Αφρικής. Απο μικρό παιδί με αναστατώνει όπως μια πανσέληνος που δε σ' αφήνει να κοιμηθείς αλλά από ένα σημείο και πέρα αναγκαστικά προσαρμόζεσαι. Και σε τέτοιες περίεργες στιγμές θες ένα στίχο να σε εκφράσει και να που βρήκα στα ξένα...The wind is in from Africa. Last night I couldn't sleep...έπρεπε να ΄ρθει η Καναδέζα να μας το πει.

9. Σκέψου τί αντικειμενική αξία τρέφουν τα "τουριστικά μας ακίνητα" και εμείς δεν κάναμε ούτε ένα ντοκυμαντέρ, ούτε μία ταινία για τα Μάταλα. Η Ουσία Μία και ας την καταλάβουμε. Δυό Κόσμοι Ξένοι. Και αυτό ισχύει γενικότερα για την Τουριστική μας Ασυνείδηση. Μόνο το Οικονομικό και "να περάσουνε καλά". Εξ ιδίων κρίνουμε τα αλλότρια. Τί ζήτανε, για ποιό λόγο ήρθαν, τί σόι ψυχή κουβαλάνε οι τουρίστες δε χαμπαριάζουμε....ο Γιάννης Αγγελάκας έκανε συζητήσεις με το Ρασούλη εκεί στο Νότο και ευτυχώς βρήκα και τον Θανάση Θεοδώρου από την Κόρινθο που σπούδασε κοινωνιολογία στο Ρέθυμνο και ασχολείται με τα Μάταλα. Δεν το περιορίζω βέβαια σε ένα μερος, όλη η Νότια Κρήτη οφείλει να βρει, να κρατήσει την Τουριστική της Ταυτότητα, μακριά από το ταμπα-τούμπα στα κλουβιά του Βορρά και της Χρηματικής  Ηχορρύπανσης.

10. Και κλείνω με το Ραντάρ. Κανονικά αυτό το κείμενο έπρεπε να γραφτεί στα αγγλικά. Εκεί στα ξένα νιώθω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνονται, τρώγονται με το μυαλό και την καρδιά τους και σε αντίθεση με τους παλιούς φιλέλληνες μοιάζουν πιο προσγειωμένοι. Ένας Ξένος θα μας σώσει. Είναι π.χ. η ξενόφωνη κοινότητα στην Κρήτη, στη Ρόδο. Βλέπουν, παρατηρούν λεπτομέρειες, νοήματα που οι δικοί μας προσπερνούν...μέσα στην χαρά του Ζορμπά και των παιδιών του Πειραιά...να χαίρονται την κούπα τους :-).....Και αν το Ραντάρ μου προκύψει Αστέρι, θα βάλω και εγώ τα κλάματα, έτσι για συμπαράσταση. :-)