Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Δέδυκε μὲν ἀ (Σαπφώ)



Δέδυκε μὲν ἀ Σελάννα καὶ Πληίαδες,
μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχεται ὤρα,
   ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. (Sappho - 52 Bergk)
.
Έχει βυθιστεί η Σελήνη και η Πούλια
Είναι μεσάνυχτα, φεύγουν οι χρόνοι· 
και εγώ μόνη κοιμάμαι.

Η Σελήνη και οι Πλειάδες έδυσαν,
είναι μεσάνυχτα· εποχή, ώρα, νιότη
παρέρχονται κι εγώ κοιμάμαι μόνη (Κορνήλιος Καστοριάδης)

...Βρισκόμαστε στην άνοιξη, διότι την άνοιξη –και μάλιστα στην αρχή της– οι Πλειάδες δύουν πριν από τα μεσάνυχτα· όσο περισσότερο προχωρεί το έτος, τόσο δύουν αργότερα....Ουδείς νεότερος μεταφραστής, απ' όσο ξέρω, δεν τόλμησε να μεταφράσει τη μοναδική λέξη ώρα με τρεις λέξεις. Όμως η κορύφωση της έντασης του ποιήματος είναι ακριβώς αύτη η λέξη που συνδυάζει περισσότερες της μιας σημασίες...("Εκφραστικά μέσα της ποιήσεως.Μερικές σημειώσεις" από http://www.mikrosapoplous.gr/articles/kastoriadis_estia1722.html)


Πίσω απ’ τον λόφο έγειρεν ερωτικά η Σελήνη,
έσβησε η πούλια στον γλαυκό της Λέσβος ελαιώνα,
και τα γλυκά μεσάνυχτα στρώνουνε γάμου κλίνη...
Ω σαπφικό παράπονον: «Εγώ καθεύδω μόνα».  (Νιρβάνας Παύλος)  

1.Πληιάδες, ιωνικός τύπος του Πλειάδες. Πληίαδες με αιολική βαρυτόνιση, όπως και ἔγω αντί ἐγὼ.
2. παρὰ δ’ ἔρχεται αντί παρέρχεται δὲ (τμήση )
3. ὤρα αντί ὥρα, κατεύδω αντί καθεύδω (αιολική ψίλωση)




Δεν υπάρχουν σχόλια: