Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

((Thunder-Love) (Coup de foudre) (Macedonius))

Ανέλπιστα Ήρθες Αγάπη Μου 
και με τη Λάμψη σου γύμνωσες 
την Ψυχή μου απ' τη Φαντασία της.
Τρέμω από Πάθος, βυθίζεται η Καρδιά,
πνίγεται η Ψυχή στο κύμα του Έρωτα.
Σώσε με, σώσε με τον Ναυαγό,
που φτασε μόνος κοντά στην ξηρά,
και στο Λιμάνι σου μέσα σου πάρε.
))))))))))))))))))))))(((((((((((((((((((((
Ἦλθες ἐμοὶ ποθέοντι παρ' ἐλπίδα,
τὴν δ' ἐνὶ θυμῷ ἐξεσάλαξας ὃλην θάμβεϊ φαντασίην,
καὶ τρομέω, κραδίη τε βυθῷ πελεμίζεται οἴστρῳ
ψυχῆς πνιγομένης κύματι κυπριδίῳ
ἀλλ' ἐμὲ τὸν ναυηγὸν ἐπ' ἠπείροιο φανέντα σῶε
τεῶν λιμένων ἔνδοθι δεξαμένη.
))))))))))))))))))))(((((((((((((((((((((((

My Love you came suddenly, against all hope.
On your Shine you undressed 
my Soul of her Phantasies.
I tremble out of Passion, my Heart 
is submerged in Desire, 
my Soul is suffocated 
in the wave of Love.
Save me, save me, the Castaway,
who came alone near the shore,  
and inside your port, please,accept me.
 )))))))))))))))))))))))((((((((((((((((((((((((
 Mi Amor tu venías de repente,contra esperanza.
Con tu brillo desnudabas las fantasías de mi alma.
Tiemblo de la pasión, 
mi corazón se sumerge en el deseo
mi alma asfixia en la onda del amor.
¡Sálvame!, ¡sálvame! el náufrago  
que venía solo cerca de la orilla
y dentro de tu puerto, por favor, acepta mi.



((1.))Έτσι φαντεζί και δίπολος είν' ο Έρωτας... Και Κόκκινος (Έξαρση) Και Γαλάζιος (Μελαγχολία). Του πάει πολύ το πολύγλωσσο, μιας και χρειάζεται γλώσσες να κατέχεις πολλές για να νικήσεις του Τοξότη τις Χορδές. Εντυπωσιακά τα μεγαλογράμματα αλλ' η ουσία βρίσκεται στα μικρά γράμματα, όπως λεν οι οδηγίες στις τρέχουσες συσκευασίες. Και η ουσία είν΄πως εδώ θα μιλήσουμε για τον πραγματικό Έρωτα, τον Κεραυνοβόλο, όχι τον ρουτινιάρικο, που τον σέρνουν οι ρομαντικοί σαν χαχόλο - Και βρε παγαπόντη ακούω μια φωνή, τί κλοποδίζεις πάλι τους ρομαντικούς; δε λυπάται η ψυχή σου τους έφηβους αστούς? - Θα σου πώ την αλήθεια εκεί, η προσέγγιση μου χρησιμοθηρική. Κεραυνοβόλος Έρως = Αφηρημένη 'Εμπνευση. Ατάκα και επι τόπου που λέει κι η Ροδιά. Με λίγα λόγια, το ότι οι ποιητές για τον Έρωτα μιλάν, μην τα δένετε τα κορίτσια τόξο-κορδόνι και πονάν. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, το Μετα-Εγώ τους προσκαλούν, θεραπεύουν. Μην πέσετε στα δίχτυα τους γιατί αυτοί άλλα γυρεύουν. :-). Kary, εμείς τα είπαμε αυτά  στα μάρμαρα παλιά.


((2)) Η μετάφραση μου ουσιαστικά παραλλαγή του Ανδρέα Λεντάκη. Για να δούμε ορισμένα σημεία:
a. "ἐν(ι) θυμῷ" (στην ψυχή, στο θυμικό που λέμε σήμερα)
b. "ἐξεσάλαξας" (...μήπως ο Έρωτας με άλλαξε και μέσα μου κι έξω;;... καλό ακούγεται αλλά εδώ έχει ένα λάμδα (θα 'ταν και εξεσήλλαξας)... το ρήμα είναι το ''εκσαλάττω'' ή ''εκσαλάσσω'', σαλεύω,σείω... ο Έρωτας που σαλεύει τα μυαλά...μέσα στην ψυχή μου ταρακούνησες την όλη φαντασία μου, για να το πούμε κατά λέξη. Ήσουν δηλαδή με το που σε είδα πολύ πιό όμορφη από το σχήμα της ιδανικής γυναίκας που είχα στο μυαλό. Ξεπέρασες και την πιό τρελή μου φαντασία.
c.Και αφού κάναμε μια διαθλαστική παρετυμολογία,να πούμε και μία νεοελ ψυχαναλυτική παρερμηνεία : "ἦλθες ἐμοὶ ποθέοντι παρ' ἐλπίδα" ΄"ήρθες εσύ που μ'αγαπούσες" αλλά το κατά λέξη
είναι: ήρθες σε μένα που αγαπούσα δίχως ελπίδα.


((((((((((((((((Και λίγα μαθηματικά τώρα...έχουμε εδώ 2 γυναίκες:

( 1 ) Η Γυναίκα, Ιδέα της πλατωνικής μας Φαντασίας που απομυθοποιήθηκε, το πλοίο της ναυάγησε.
( 2 ) Η Γυναίκα που μας κεραυνοβόλησε, μας πόνεσε και προκάλεσε το ναυάγιο.
( 3 ) .Η φανταστική χάθηκε, η πραγματική θα σώσει άραγε το ναυαγό;;
( 4 )....δύσκολο! εφόσον η ομορφιά της είναι τόσο εκθαμβωτική
ο ναυαγός θα 'χε περισσότερες ελπίδες αν ήταν, ως συνήθως, λιγότερο όμορφη απ' τη Φαντασία μας. 
( 5 ).Ναι αλλά τότε δε θα γραφόταν αυτό το ποίημα. ..eh Dod, do you like my puzzle?..paint it!.or you feel more than one around?.όσες δεν θέλουν γυναίκα, ας βάλουν ό,τι φανταστούν;;:) ))))))))))))))))

c."βυθῷ πελεμίζεται"  χτυπιέται, σείεται απ' το βυθό του οίστρου, της ερωτικής επιθυμίας. Συγγενές προς το "πάλλομαι", "παλάμη" και "πόλεμος".
d."κύματι κυπριδίῳ"  το ερωτικό, κυπριακό  κύμα, όπου γεννήθηκε η Αφροδίτη, η Κύπριδα.


((3)).Για όσους θέλουν να διαβάσουν για την καθιερωμένη ματιά, ας δουν wikipedia (Love at first sight)(Κεραυνοβόλος Έρωτας) στα γλ-ελληνικά, να θυμηθούν και τον μαθηματικό και πολλάκις πυροβληθέντα Ανδρέα Μικρούτσικο :-). Μέσα στα μάτια μας ο κόσμος όλος  (1988) αλλά εδώ  πριν μπω στο θέμα, θα απορρίψω τον αγγλικό, γερμανικό και λατινογενή όρο και θα κρατήσω τον ελληνικό και γαλλικό. Amore a prima vista χαχα τί ξενέρωτ' ειν' αυτοί, οι φορμαλιστικοί ορισμοί? Θα κάνω καμπάνια ν' αλλάξουν. Αν ακούσω ξανά αυτά τα σημαίνοντα, θα τους πετάξω το post στο κεφάλι με όλα τα σημαινόμενα. Α μην ξεχάσω ο θετικιστής...λένε πως ο εγκέφαλος χρειάζεται περίπου 30 δευτερόλεπτα για να ερωτευτεί ή για να αντιληφθεί το κατά πόσον μια εικόνα είναι ελκυστική ή όχι. Θα το παλέψω και για χάρη της επιστήμης ρε γαμώτη!

((4))Στο θέμα μας. Επειδή δεν είμαι ερωτευμένος, δεν είμαι  και τόσο μαζόχας για να μιλάω για τη Συγκεκριμένη Εμπρόσωπο Αγάπη, αχ,χα τί είπα ο παγάσας..θα μου πέσει το κανάτι....Εις σε προστρέχω τέχνη του Αφηρημένου Έρωτα. Πες τα και διώξε τα ξενέρωτα. Λοιπόν έχουμε και λέμε. Αυτό το επίγραμμα ,στις αρχές του 6ου αιώνα, είναι το Κύκνειο Άσμα του Κλασικισμού, του Αρχαίου Μας Κόσμου, πριν συντριβεί στο έδαφος από τις ορδές του Μεσαιωνικού  Ρομαντισμού. Σαν να πεσε στα χέρια του Μακεδόνιου, ένα χειρόγραφο αρχαϊκής λυρικής ποίησης...Ανέλπιστα ήρθες Αγάπη μου. Μανία αγιάτρευτη ο Έρωτας για τα Αρχαία Ελληνικά...Σώσε με, να σε σώσω, για λίγο το ναυαγό, τώρα που όλα γκρεμίζονται... Είν' η εποχή που οι διανοητές άλλα λεν τα χείλη τους και άλλα η καρδιά τους. «Εν μέρει εθνικός, κι εν μέρει χριστιανίζων». Για το Θεσσαλονικιό Βυζαντινό Ύπατο Μακεδόνιο, ιδέα δεν έχουμε τί εσωπίστευε αλλά θα θυμηθώ τον Αλεξανδρινό Παλλαδά, σεσημασμένο Έλληνα. "Ἕλληνές ἐσμεν ἄνδρες ἐσποδωμένοι νεκρῶν ἔχοντες ἐλπίδας τεθαμμένας, ἀνεστράφη γάρ πάντα νῦν τά πράγματα".

((5)) Eίπαμε ως τώρα. Κεραυνοβόλος = Έμπνευση και Επίγραμμα = Τελευταίο Τραγούδι του Ελληνισμού. Να δώσω και την τρίτη χαριστική βολή στους Ρομαντικούς. "Κεραυνός με χτύπησε, όταν ανακάλυψα κάποια Ψυχή και την ερωτεύτηκα εγκεφαλικά, για τις σκέψεις, τους ήχους και τις εικόνες της"(Κεραυνοβόλος Πνευματική Φιλία)

((6)) Αχ Κατερίνα του Νοτιά, αφού με φοβάσαι και συ, και δε μου διδάσκεις Χημεία, βρήκα κι εγώ άλλη Κατερίνα, του Βορρά, ν' ασχολούμαι ο θετικιστής. Και τί μου είπε;; πως ο αγαπημένος της αριθμός, ειν΄το 28..(χμ δε φτάνει τις άλλες μανίες και εμμονές, κολλήσαμε τώρα και αριθμομανίες..:-)...28 το διπλό του 14 Άγιε μου Βαλεντίνε (Ζυγό, συναισθηματικό αλλά μας κάνει τέλειο + τρίγωνο :-) ..."οι τέλειοι αριθμοί είναι τόσο σπάνιοι όσο και οι τέλειοι άνθρωποι"...μάλιστα. Εκ του παραπάνω λόγου λοιπόν, το πόστο βγαίνει στις 28-2. Θα άξιζε το προηγούμενο για το Νίκο Αλεξίου, να κρατήσει λίγες μέρες ακόμη. Και ίσως Ροδιά ρωτήσεις "και γιατί δεν το βγαζες 4 Μάρτη (τέλειος αρθμός κι αυτός) και ας έβαζες ετερόχρονα 28-2";; Δεν φτάνει όλα μου τα κολλήματα, είμαι και ρεαλιστής ο π...ς (ο ποιητής ήθελα να πω :) Ναι αλλά το πόστο στο παρά πέντε βγαίνει στις 28, μα τα σχόλια θα 'ναι του άλλου μηνός. 'Ετσι από κακία, το κανα αυτό ;-) γιατί δεν μας απ-ασχολεί η Τέχνη η Ερωτική σε τούτη τη Σχολαστική + Ανέραστη Εποχή.

((7))Dod, λοιπόν για το αίνιγμα, αν το βρεις, μην το ξεφουρνίσεις και με τρέχεις...χαλαρά, και μια βδομάδα, μπορώ να περιμένω 'γω...με θεατρικη διακριτικότητα....τις σπαζοκεφαλιές δεν είναι μόνο να τις επινοούμε αλλά και πώς ξεφυλλίζουμε τη λύση τους...

((8))...α μια που είπα λύση....εσείς τί προτιμάτε;; Έρωτα τον λυσίνοο (εμπνευστικό) ή Έρωτα τον λυσιμελή (σαρκικό)..? .Καλό μας μήνα..Μάρτη και Κακό Παλουκοκαύτη..ο Άγιος Φεβρουάριος μας τελείωσε...:-) Καληνύχτα, όνειρα γλυκά, ερωτικά και να προσέχετε όχι μόνο τους κεραυνούς μα κυρίως τα αλεξικέραυνα!. :-)

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Cretan End

Σε ηλικία 51 ετών έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο εικαστικός Νίκος Αλεξίου.


Ο εκ Κρήτης ορμώμενος δημιουργός, του οποίου τα χέρια δεν σταματούσαν στιγμή να μεταμορφώνουν ταπεινά υλικά όπως το νήμα, τα ξυλαράκια, το άχυρο και το χαρτί σε έργα τέχνης, πέρα από τα αναρίθμητα δικά του έργα διέθετε και μια πλούσια συλλογή έργων άλλων καλλιτεχνών.


Πρωτοπόρος για την Ελλάδα -καθώς ήταν από τους πρώτους που έπλασε έργα χώρου με φως- ο Νίκος Αλεξίου ζούσε ως ασκητής.


Επηρεασμένος από τις πολλές επισκέψεις τους στο Άγιον Όρος, αλλά και αποκομμένος από τα φώτα της εικαστικής σκηνής δούλευε ακατάπαυστα για να αποδώσει στα έργα του το σύμπαν.


Αν και αυτοδίδακτος, έδωσε το παρών σε μεγάλες διοργανώσεις του εξωτερικού όπως η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου μαζί με την Λίζη Καλλιγά κέρδισε το Χρυσό Φάρο, ενώ το 2007 με το έργο του Τhe End πήρε μέρος στην μεγαλύτερη εικαστική διοργάνωση, την Μπιενάλε της Βενετίας με ενα σπονδυλωτό έργο που άντλησε την έμπνευση του από το επιδαπέδιο ψηφιδωτό του Καθολικού της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Ορους.


Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα στις 14:30 από το Νεκροταφείο Καισαριανής.


“Η διαλεκτική εικόνα...παράγει τη μορφή της, όπως μια συναστρία
[σχηματίζεται] από τα στραφταλίζοντα στίγματα.”
(Walter Benjamin)
 >από τον Γιώργο Τζιρτζιλάκη<

Δακρύζω με παράπονο
με πόνο συλλογούμαι
γιατί 'ναι όλα μάταια
στον ψεύτη κόσμο απ' ούμαι. 
(Nikos Mamangakis) (Νίκος Μαμαγκάκης) Ρεθυμνιώτης κι αυτός.




“Κρης γαρ ο τορνεύσας,
τα δε χαλκεία Κρης ο συνείρας,
Κρης ο καθ’ έν στίξας, Κρης ο μολυβδοχύτης,
Κρης δαπανά νίκης ο φερώνυμος αυτός ο κλείων,
Κρης τάδε. Κρης ήπιος αιγίοχος”.
(Τυπογράφοι Κρήτες της Βενετίας, 1499)


Κι από μένα το χαοτικό, που με εκφράζει 99%.
((Όνειρο σε = Ανεμοστρόβιλο))
((Όλα τα Χρώματα = Όλα τα Συναισθήματα))

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Archaic Bipolar System


(An Abstract View on Number 2, Μιαν Aφηρημένη Mατιά στον Aριθμό 2)
(((Image-Links (Heart and Soul - Josephine Wall) (http://www.ares.info/) (Apollo und die Musen - Jan van Balen) (Ares - Zeus presskit) (Gothic Soul - Angeliki Salamaliki) (The Dance of Apollo with the Muses - Baldassare Peruzzi) (Dionysus - Guido Reni) (Masques et Casques - Dodo/Dodoulis) (Death of Archimedes 1,2,3,4,5,6) (Bipolar 1,2,3) (Evangelist Matthew Inspired by an Angel - Rembrandt) (Second Face-Simultaneously-Dodo/Dodoulis) (Circles and Squares - Joe Bonita) (Starry Night -Vincent van Gogh)(σΤη ΛέΝα) (Free hugs) (String Quartet-Bartok) (Mandala Blue Light) (One Hug) (Hug in the park) (Hacker with keyboard -Thomas Thü Hürlimann) (Woman hugging a man missing him love letter -Adrian Costea) (Book Hug) (Paragade Soldier) (Hug the Sky) (Radar Equation) (Tetrapolar Liszt) (Golden Bird) (Alan Turing 1,2-Stephen Kettle) (Hug a Tree, Kiss a Fish, Visit the Milky Way) (Good Luck for K8) (Hey There!) (Apollo the Muses' Leader) (Children of Glory 2006) (Φορτίο 200) (White Nights) (WΔZ film) (The Price of Altruism: George Price and the Search for the Origins of Kindness 2010) (Palladio Video -Tylerbburgess) (IQ - EQ - The Power of Imagination) (EQ -Daniel Goleman) - (Star Brain) - (Brain Planet) (Συναισθηματική Νοημοσύνη) (Nerd Angel - Angeliki Salamaliki)



Κλείνω τα Μάτια. Κοιτώ. Στο παραμύθι βυθίζομαι. 
Ούτε Μία λέξη περιττή.

1.Όλα ξεκίνησαν στη Θάσο μια νυχτιά, όταν ο Πάριος αποικιστής και ποιητής απόρησε για αυτές του, τις 2 ιδιότητες, ανάρμοστες για του Ομήρου τις συχνότητες. Τί είναι Λυρική Ποίηση; Αρχίλοχος και Σαπφώ . Και αν στη δεύτερη προβάλλει συχνά ο Άλλος, στον πρώτο κυριαρχεί ο Εαυτός. Είναι ο Αυτοσυνείδητος Βασιλιάς του Λυρικού Εγωισμού. Και αυτός μας μιλά για του Αφηρημένου το Εγώ.

2.Χρόνια πριν, μελοποίησα το τραγούδι σε "Ήχο Πρώτο" που την ψυχή βαθιά δωρικά στερεώνει, στον τρόπο που έχει γραφτεί το "Ένα το Χελιδόνι". Κάποιες στιγμές μάλιστα, σκεφτόμουν πως χαράμισα τη μελωδία για ένα ποίημα που ταιριάζει σε μπάντα στρατιωτική ή σε αστείο πολεμιστή αλλά αργότερα μπήκα στο νόημα. Πάντα το Ένστινκτο προηγείται της Κατανόησης.

3. Αποσυμβολισμός. ΑΡΗΣ = ΡΟΥΤΙΝΑ, ο Καθημερινός Πόλεμος, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, Οικογένεια, Αριθμητική, Οδήγηση, Γνωστοί, Φίλοι, Σχέση, Επιβίωση. ΜΟΥΣΕΣ = ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ, η ΕρασιΤεχνία, το μεράκι, η Μοναξιά, οι Ευαισθησίες του καθενός. Και Πολεμώ Και Τραγουδώ, τα καταφέρνω στο ένα, τα βγάζω πέρα στο άλλο. ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ. Νιώθω Δυνατός, νιώθω Ισορροπίας Χαρούμενη Ροή Μέσα Μου.

4.Κάποια στιγμή όμως του Ακροβάτη σπάει το σχοινί. Και ΑΡΗΣ = ΜΑΝΙΑ, Οργή και Θυμός και όλα της Έξαρσης τα Συναισθήματα. ΜΟΥΣΕΣ = ΘΛΙΨΗ, ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ και όλες οι Άμυνες του Εγώ απέναντι στο Φαινομενικά Παράλογο Ρυθμό. Κάποια στιγμή ο Εαυτός δεν αντέχει πιά, ζητάει λύση. Δε χωράν δυό Καρδιές σε ένα Κεφάλι. ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ. Μπροστά του το δίλημμα, "Αρης" ή "Μούσες"; "Συγκεκριμένο" ή "Αφηρημένο"; "Πρώτα θα ζήσουμε, μετά θα φιλοσοφήσουμε", λέει, και ''Αυτοκτονεί". Ο φαντάρος σκοτώνει τους ταραγμένους του Αρχιμήδη κύκλους. Η Πρακτική Ρώμη την Αρχαία Ελλάδα. Αυτή η σκηνή από μικρό με συγκλόνιζε. Η Αφαιρετική Σκέψη μόνη, ανυπεράσπιστη απέναντι στο Φόνο, την Ύψιστη στιγμή του Πολέμου. Η Σκέψη μόνη απέναντι στη ροή της Ζωής. Τα τελευταία λόγια του Βλαντ "Η βάρκα του έρωτα συντρίφτηκε στην τρεχούμενη ζωή".
Και επειδή το post ήταν να βγει για τις 14-2, αφιερώνεται σε όλους, όσοι κατέστρεψαν την προσωπική τους ζωή, ακολουθώντας την Αφηρημένη Πορεία και σε όλους, όσοι αναρωτιούνται ακόμα αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν. Είναι σκληρή η Μάχη ανάμεσα στον ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και τον ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ. :-)

5. Δυό λόγια για την Διπολική Διαταραχή (Μανιοκατάθλιψη). (((Και μόνο το όνομα που της δώσαμε δείχνει τη γνωστή νεοελληνική διάθεση για λύσεις. Φαντάσου Λάκωνα, να ονόμαζες το blog σου, Λογική Διαταραχή. Το σωστό ειναι Διπολική Αταξία για να αποφορτίσεις το παιδί που κάνει αταξίες :-)..Άγγλοι και Ρωμαίοι και πάλι σωστοί, Dis-Order. Μέσα στην ίδια τη λέξη σου δίνουν και τη λύση.))) ((Το πως ονομάζουν τα ψυχικά νοσήματα δεν τα παίρνω στα σοβαρά, μην κολλάτε εκεί, προσπαθώ να δω την ουσία. Και αφού εδώ υπάρχει ο αριθμός 2, θα παρακολουθώ με ενδιαφέρον την πορεία της στον 21ο αιώνα))) ((( Η πρώτη αντίδραση, ανεξάρτητα αν έχεις ή οχι, είναι πανικός, άρνηση, άμυνα. Μετά διαβάζεις ότι πολλοί Καλλιτέχνες διπολίζονται :-) και περνάς στο άλλο άκρο. Είμαι και εγώ διπολικός, όπως ο Βαν Γκονγκ. Αυτό το στιλ μπορεί να σε κάνει να νιώθεις όμορφα ή απ' την άλλη ένας τρόπος εκλαϊκευσης της BD αλλά εγώ δεν το κρατώ και θα με στενοχωρούσε να βλεπα άνθρωπο μου, που νοιάζομαι, σε τέτοιο τρυπάκι να πέσει.))) (((Τέλος, αυτός που έχει το ψυχικό νόσημα, συνήθως δεν έχει αυτεπίγνωση, τα νιώθει θολά, όταν η κοινωνία μπορεί να βλέπει ξεκάθαρα σε αυτόν αλλον ένα στην "κοσμάρα του μαλάκα''. Όταν όμως κάποτε το αντιληφθεί, θα αναρωτηθεί: "Μα να μη μου μιλήσει κανείς για αυτά;;" και κλείνω με αυτή τη συμπερασματική αξία))))

6.Η Διπολική Αταξία είναι μόλις ένα μέρος του post. Δεν είναι αυτό το θέμα. Εδώ ο αριθμός 2 απλώς, τυχαίνει να συγγενεύει από τη μιά με την ηπιότερη Εφηβική Κυκλοθυμία, που αρκετοί από μας έχουν περάσει και από την άλλη με την Καλλιτεχνική Ψυχολογία. Διάβαζα ένα σχολικό και σε αυτό που έψαχνα πήρα πάνω-κάτω την απάντηση. "Η σχέση ανάμεσα στον Καλλιτέχνη και την Κοινωνία συνήθως δύσκολη. Το αν γίνει εύκολη, εξαρτάται από τον ίδιο". "Στην τυφλή σου πορεία, εσύ γνωρίζεις κάτι EQ παραπάνω, εσύ θα κατέβεις στο επίπεδο της κοινωνίας, μην κλαις και περιμένεις το αντίθετο".

7.Η ουσία είναι ότι πέρα από κάποια φευγαλέα αυτοβιογραφικά, κανείς δεν νοιάστηκε για την Ψυχολογία του Καλλιτέχνη. Και όπως πάντα φταίνε και οι 2. Ο ένας δεν έχει την Ψυχραιμία να Αυτο-Παρατηρηθεί και να Μετα-Δοθεί, ο Ψυχολόγος απ΄ την άλλη παπαγαλίζει, φτιάχνει κουτάκια, και λέει "Απελθέτω απ' εμού το Ποτήριον" :-) Και έτσι μείναμε απλώς στην Ψυχολογία της Τέχνης, τί συναισθήματα δηλαδή προκαλεί ένα έργο στο Θεατή. Η Θεωρία της Τέχνης για την Τέχνη, χωρίς το δημιουργό. Εξεγείρονται δικαίως όταν μπερδεύεις το έργο με το δημιουργό. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, ας κάνουμε και εμείς τη δική μας. Μόνο να προσέχουν μην τους πνίξει κάνα τεχνοκριτικό δάκρυ-κατακλυσμός σε αστικό σαλόνι.

8. Το blog λοιπόν αναζητά αφηρημένους που έφτασαν ή διάβηκαν τα όρια. Και ο κορυφαίος απ' όσους πέρασαν στο video, είναι ο μαθηματικός και γενετιστής George Price. "Η εξίσωση του αλτρουισμού". Eνας επιστήμονας επιχειρεί να αποδείξει ότι η αυταπάρνηση είναι ορθολογική. Οταν ο Τζορτζ Πράις πέθανε τον Ιανουάριο του 1975, στην κηδεία του πήγαν πέντε άστεγοι άνδρες: αχτένιστοι, αξύριστοι, βρώμικοι. Παρευρέθησαν επίσης ο Μπιλ Χάμιλτον και ο Τζον Μέιναρντ Σμιθ, επιφανείς Βρετανοί ειδικοί της εξελικτικής βιολογίας. Και οι επτά άνδρες είχαν πάει να θρηνήσουν έναν Αμερικανό επιστήμονα ο οποίος βοήθησε να δοθεί απάντηση στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι μπορούν και πρέπει να δείχνουν καλοσύνη ο ένας στον άλλον. Εναν άνθρωπο που επέλεξε να χαρίσει τα πράγματα, τα ρούχα, το σπίτι του και που, όταν η γενναιοδωρία του εξαντλήθηκε, αυτοκτόνησε στα 52 του χρόνια. Ο Πράις θέλησε να περιγράψει μαθηματικά πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί μια γενετική προδιάθεση στον αλτρουισμό. Επινόησε μια μαθηματική εξίσωση, που τώρα αποκαλείται «εξίσωση του Πράις», η οποία περιγράφει πώς χαρακτηριστικά που μπορεί, σε ορισμένες περιστάσεις, να αποδειχθούν δυσμενή, επιμένουν παρ’ όλ’ αυτά να διατηρούνται στον πληθυσμό. Ρυθμίζοντας τις μεταβλητές, μπόρεσε να περιγράψει πληθυσμούς στους οποίους η καλοσύνη και η αλληλεγγύη είναι πολύ ισχυρές και διαδεδομένες, όλοι επωφελούνται και ο αλτρουισμός περνάει από γενιά σε γενιά. Περιέγραψε επίσης άλλους, πιο βάναυσους κόσμους, όπου η φιλανθρωπία περιφρονείται και η καλοσύνη πεθαίνει. (Καθημερινή - Economist)

9.Για τον Μπάρτοκ. Το βλέμμα του Μαγυάρου λες και ρούφηξε όλη την Κραυγή του περασμένου Αιώνα. .... ο Μπέλλα μεγάλωσε σχεδόν απομονωμένος από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, μέχρι την ηλικία των πέντε. Η βασική του διασκέδαση ήταν το να ακούει τη μητέρα του να παίζει πιάνο....Όσον αφορά τις φιλοσοφικές του πεποιθήσεις, ο Μπάρτοκ ήταν «άθεος». Είχε επηρεαστεί βαθιά από τη σκέψη του Νίτσε. Μέσω της μουσικής του δεν αναζητούσε τις υψηλές μεταφυσικές ιδέες και την προσέγγιση της μετά θάνατον ζωής, όσο το να δώσει στους ανθρώπους μια πιο απλή και πρακτική φιλοσοφία ζωής, που ήταν περισσότερο κοντά στη Φύση. Ο ίδιος είχε πει κάποτε χαρακτηριστικά: «Αν ήταν να σταυρωθώ, θα το έκανα μόνο στο όνομα της Φύσης, της Τέχνης και της Επιστήμης».....Το 1930, αρνήθηκε να ακουστούν τα έργα του με οποιοδήποτε τρόπο ( ζωντανή εκτέλεση ή ραδιοφωνική αναμετάδοση ) τόσο στη Ναζιστική Γερμανία όσο και στη Φασιστική Ιταλία. Το 1931, η Γαλλική Κυβέρνηση τον τίμησε με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, ο Μπάρτοκ όμως αρνήθηκε να παραβρεθεί στην τελετή απονομής, γιατί θα έπρεπε να παραλάβει το μετάλλιο από τον δικτάτορα της Ουγγαρίας, τον Ναύαρχο Χόρτυ....Τα χρόνια που πέρασε ο Μπάρτοκ στη Νέα Υόρκη σημαδεύτηκαν από τη δύσκολη οικονομική του κατάσταση. Όταν αρρώστησε από λευχαιμία, η Αμερικάνικη ένωση συνθετών πλήρωσε τα έξοδα της νοσηλείας του.(Βιογραφίες-Νέα Ακρόπολη)

10. Για τον Νίκο. Ο Σκαλκώτας στάθηκε ο μόνος Έλληνας συνθέτης της γενιάς του που, με εξαίρεση το Δημήτρη Μητρόπουλο, είχε το ψυχικό σθένος να βαδίσει αντίθετα στο ρεύμα το άμεσου περιβάλλοντος, υπηρετώντας την τέχνη του χωρίς ίχνος προσωπικής φιλοδοξίας και κατόρθωσε να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη νεότερη ελληνική και διεθνή μουσική που εκ των υστέρων αποδείχθηκε βασική σημασίας.(Jorge-Music Heaven) Το 1933, όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, ο Σκαλκώτας γύρισε στη Ελλάδα, όπου ζούσε παίζοντας βιολί σε διάφορες ορχήστρες. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μπορεί ο Σκαλκώτας να γύρισε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, είναι ότι η υποτροφία που χρηματοδοτούσε τις σπουδές του έληξε. Στην Αθήνα αναζήτησε άλλους τρόπους χρηματοδότησης, που θα μπορούσε να ήταν κάποια άλλη υποτροφία ή εργασία. Πάντως γρήγορα απογοητεύτηκε από την κατάσταση στη μουσική πραγματικότητα της Αθήνας της εποχής.....Ο Σκαλκώτας πέθανε απρόσμενα το 1949 στην Αθήνα, από μία κήλη που είχε παραμελήσει, οδηγήθηκε σε περισφιγμένη με μοιραία κατάληξη, αφήνοντας μερικά συμφωνικά έργα με ημιτελή ενορχήστρωση. (βικιπαίδεια)

11.Για τη Λένα. Θυμάστε το Εδώ Λιλιπούπολη; Δίσκος του 1980, περιείχε μεταξύ άλλων και τα πρώτα ελληνικά τραγούδια μιας καστανόξανθης νεαρής συνθέτριας που λεγόταν Λένα Πλάτωνος, σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή. “Ρόζα Ροζαλία” και “Ο Χορός Των Μπιζελιών” τα πιο γνωστά. Στη συνέχεια βγήκε το κλασικό και πρωτοποριακό Σαμποτάζ και μέχρι τα τέλη της παρεξηγημένης εκείνης δεκαετίας, η Πλάτωνος έλαμπε σαν αστέρι του ουρανού. Έφτιαξε μια σειρά από άλμπουμ που πάντρευαν τη μελωδικότητα του Χατζιδάκι με μια πολύ πιο ιδιαίτερη ποίηση από εκείνη του Γκάτσου, εισάγοντας παράλληλα στην Ελλάδα την ηλεκτρονική μουσική, με έναν εντελώς προσωπικό της ύφος. Ύστερα πέρασε από καταθλίψεις, απορρίψεις από εραστές και δισκογραφικές εταιρίες και πολλά άλλα. Αυτό κράτησε αρκετά χρόνια και της κόστισε, τόσο προσωπικά όσο και καλλιτεχνικά, με μια δυσπραγία στην κίνηση και την ομιλία, αλλά και με οκταετή διαστήματα μεταξύ των δίσκων της. Ώσπου το 2008 βγάζει το πολύ καλό άλμπουμ Ημερολόγια και λίγους μήνες μετά μπαίνει με τσαμπουκά σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο – ένα Ηρώδειο γεμάτο από 35άρηδες που σημαδεύτηκαν από τη «Λιλιπούπολη», αλλά και 20άριδες οι οποίοι λίγο-πολύ την ανακάλυπταν τότε, μεταξύ των οποίων και εγώ.(Avopolis- Βύρων Κριτζάς) Και ορκίζομαι πως έπεσες από εκείνο τον πλανήτη μαζί με την μουσική σου και πες στον κόσμο την αλήθεια. Μέσα στην βαλίτσα δεν υπήρχε μοναχά η κόκκινη καρφίτσα. Υπήρχαν και οι νότες σου. Και όλα αυτά που συναρμολόγησες πάνω σου και μέσα σου για να σταθείς. Και κοίτα τι πλάκα έχει, που όλοι αυτοί οι γήινοι ερμηνεύουν την εξωγήινη μουσική σου. (σΤη ΛέΝα - CandyBlue)...
12. Όλα στο μίξερ το χορευτικό :-) γιατί :-(Σύννεφα στοιβάζονται πάνω σε σύννεφα, άπειρες οι φωτοσκιάσεις, περιστέρια κάθονται πάνω στα κάγκελα, εκστατικοί κοιτάζουμε. Αλίμονο στους δυνατούς κι ευαίσθητους εξουσιάζονται απ' τους αδύναμους κι αναίσθητους αλίμονο αν κλάψουμε στη θέα των μαύρων στημόνων ενός κοραλλένιου πλάσματος. Πάμε λοιπόν στους χορευτές, τον Ούγγρο, Franz Liszt, τον Ουαλό Karl Jenkins  και το Ρώσο Mikhail Baryshnikov. Για τον Πρώτο "Ψυχή που Χορεύει σπάει τα Ρομαντικά Δεσμά, και ας γεννήθηκε μες στον Χειμώνα, στην Αρρώστια του Αιώνα. Για το Δεύτερο: Ο Κέλτης εμπνέεται τo Palladio από τον Ιταλό Αρχιτέκτονα της Αναγέννησης Andrea Palladio το 1996. (Νο 37 out of kickass classical top 100) (Το video παρμένο από Tylerbburgess) Για τον Τρίτο: Αφιερωμένη η Δραπεύτευση απ' τις  Νύχτες τις Λευκές  στον Άγνωστο Σιωπηλό Σοβιετικό Καλλιτέχνη.

13.Όταν σκέφτομαι ή βλέπω Αντίθεση ηρεμώ, πετώ κι εμπνέομαι, όπου Μονόχρωμο, ψυχοπλακώνομαι και στέκομαι. Πάμε λοιπόν να δούμε τις αντιθέσεις απ' τα δικά μας τ' αφηρημένα τα παιδιά. :-) Που Πάνε τα Τζιτζίκια Το χειμώνα; :-) H Κινηματογραφική Άννα έβαλε Εικονικές Πεταλούδες πάνω στη Μουσική Λένα, στο Τζιτζίκι (Αρχαίο του Τραγουδιστή Σύμβολο) Η Αγγελική, Χαίτη Γυναικεία Μακρουλή στο Γότθο τον Πολεμιστή.

14.Και τώρα Dod, στην αδυναμία μου, τη γενέτειρα των Αντιθέσεων. :-) Ούτε τ' όνομα σου δεν ξέρω, αλλά δεν αργώ να σε βαφτίσω, :-) Ζωγραφένια, Δογραφένια, Βοφραφένια, :-) σαν ένα παιδί που χάνει το ζήτα. Πριν από μένα, του Ηλιογράφου του κανε εντύπωση το προφίλ σου :-). Αν και είναι το καλύτερο απ' όσα κυκλοφορούν για να περιγράψεις τη Διπολική Αταξία, δεν έχει σχέση πιστεύω. :-) Ξεκίνησες με άλλο μονό και στην πορεία όταν κατάλαβες προς τα πού πήγαινε το blog, (αυτεπίγνωση) θέλησες να δώσεις στον αναγνώστη μια φωτο-περίληψη. "Εδώ ανθίζουν όλα τα συναισθήματα, και κλαίμε και γελαμε, και ονειρευόμαστε και σκεφτόμαστε".  Ο Ηλιογράφος στο blog list του, σου έχει δώσει το όνομα "Τα Συναισθήματα του Ρούμπικ" (Ούγγρος κι αυτός:) αυτό θα λεγα με μια λέξη για σένα "Συναισθηματικά Μαθηματικά". Δεν έχω νιώσει πιό Ψύχραιμο Αφηρημένο Ακροβάτη από σένα αλλά σου λείπει το άλλο σου μισό, κάνεις Αρμονική Αντίθεση με την Αγγελική. Αυτή πιό εκδηλωτική έχει πει, (1) πως εξαιτίας σου άρχισε το blog και (2) κάνετε την ίδια δουλειά, :-) ανεβάζετε τον Άλλο ψυχολογικά :-). 

15.Και με τη Μαθηματική πάσα κατηφορίζουμε στο κέντρο του ποστ. Ο λόγος που πήρα αυτήν την Ανεμοστρόβιλη Διάθεση ήταν μια συζήτηση στο blog του Φυσικού Ιωνα, του Ionkorr. Μετά από πολλά "λογικά" κείμενα, πετάει ένα "Feelings" και αμέσως τρέχουμε να τον πειράξουμε "Μα έχει συναισθήματα ένας ορθολογιστής;; πώς κι έτσι;;" πειράχτηκε σε σημείο να μην ξανακάνει ως τώρα ρασιοναλιστικό ποστ :-) Και εκείνος που εμένα την άναψε ήταν ο CsLakonas. Από σένα τον αντιδογματικό δεν το περίμενα αλλά είδες τι προκάλεσες, άρα καλά και τα πειραχτικά. :-) Στην αρχή προλέγει. Τα συναισθήματα έχουν την ιδιότητα μόνο να μας εξαπατούν. Και του λέω θεατρικά "Με καλύπτεις" Και μετά ξεφουρνίζει το Τσιτάτο του Einstein, που σίγουρα θα  το συνέθεσε παίζοντας το βιολί του "Όποιος την Αλήθεια (σ.σ. του Θεού) την περνάει μέσα από το μυαλό παράγει Επιστήμη, όποιος μέσα από την καρδιά παράγει Τέχνη." Ο Καλλιτέχνης δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί, ο Επιστήμονας δεν μπορεί να νιώσει. Και με τις μπαρούφες του προηγούμενου αιώνα διχοτομούμε τον Ένα και Μοναδικό μας Εγκέφαλο. Και Λογική και Συναίσθημα στον Εγκέφαλο ανθίζουν. Η Καρδιά δεν είναι τίποτα άλλο παρα μία Αντλία Αίματος. Bad timing που λες Lacon, τη μέρα εκείνη  ακριβώς είχα αφήσει ένα σχόλιο του Αλχημιστή, για να δώσει ξανά κανα κείμενο από τα πρώτα που ξεκίνησε, και ανταπόκριση δεν βρήκαν. Εντωμεταξύ, ψάχνω να βρω και το αυθεντικό του Einstein, δεν το βρίσκω...λες να προκάλεσε όλο αυτό το post, ένα ανύπαρκτο λακωνικό quote? :-))) αληθινό παρόλαυτα για την εποχή και την κοινή αντίληψη.

16.Οι αρχαίοι κάτι παραπάνω ήξεραν που δεν διαχώριζαν θετικές και θεωρητικές επιστήμες. Με τις  λέξεις Φιλοσοφία ή Μούσες όλα τα περιλάμβαναν. Αυτος ο Διχασμός, η Διπολική της Κοινωνίας Ταραχή είναι η Ρίζα του Κακού, Η ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ. Από μικρά παιδιά το σχολείο μας βάζει σε καλούπια και ανεπαισθήτως κλειστήκαμε από τον κόσμον έξω. Και όπου θετικές και θεωρητικές επιστήμες, διάβασε επιπλέον ΑΝΤΡΑΣ, ΓΥΝΑΙΚΑ. ΡΟΖ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ;; γιαυτό έγινε ροζ του Ραντάρ η Εξίσωση. Κι αν δεν την καταλαβαίνω τουλάχιστον σκέψου τη μοναξιά του Αφηρημένου Ανθρώπου, που την επινόησε για Μας. Και κλείνω εδώ με τον Αλχημιστή "Ο Κατακερματισμός της Επιστήμης. Η Χημεία ως παράδειγμα".

P.S.
 February 18, 1943 – The Nazis arrest the members of the White Rose movement.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

(...Iatros Atechnos - Doctor Quack...)


Ἰατρὸς ἦν ἄτεχνος. Οὗτος ἀρρώστῳ παρακολουθῶν, πάντων ἰατρῶν λεγόντων αὐτῷ μὴ κινδυνεύειν, ἀλλὰ χρονίσειν ἐν τῇ νόσῳ, οὗτος μόνος ἔφη αὐτῷ πάντα τὰ αὑτοῦ ἑτοιμάσαι˙ «τὴν αὔριον γὰρ οὐχ ὑπερβήσῃ». Ταῦτα εἰπὼν ὑπεχώρησε. Μετὰ χρόνον δ' ὕστερον ἀναστὰς ὁ νοσῶν προῆλθεν ὠχρὸς καὶ μόλις βαίνων. Ὁ δὲ ἰατρὸς συναντήσας αὐτῷ «χαῖρε», ἔφη, «πῶς ἔχουσιν οἱ κάτω;» Κἀκεῖνος εἶπεν: «Ἠρεμοῦσι πιόντες τὸ τῆς λήθης ὕδωρ. Πρὸ ὀλίγου δὲ ὁ Θάνατος καὶ ὁ ᾍδης δεινὸν ἠπείλουν τοὺς ἰατροὺς πάντας, ὅτι τοὺς νοσοῦντας οὐκ ἐῶσιν ἀποθνῄσκειν, καὶ κατεγράφον πάντας. Ἔμελλον δὲ καὶ σὲ γράψαι, ἀλλ’ ἐγὼ προσπεσὼν ἐξωμοσάμην μὴ ἀληθῆ ἰατρὸν εἶναί σε, ἀλλὰ μάτην διεβλήθης. Ὅτι τοὺς ἀπαιδεύτους καὶ ἀμαθεῖς καὶ κομψολόγους ἰατροὺς ὁ παρῶν μῦθος ἐλέγχει καὶ στηλιτεύει.


1.Ο Φικιώρης μπήκε στο βίντεο για την αμφιλεγόμενη οζονοθεραπεία δια πάσαν νόσον και μαλακίαν, όπως την παρουσιάζει. Αν εξαιρέσεις όμως αυτό, ο Ανδρέας επικοινωνιακά  συνιστά ένα πρότυπο  μελέτης για την εκλαϊκευση και μετάδοση της Ιατρικής.  Ως τηλε-άνθρωπο έξω καρδιά, διασκεδαστή, φυσικά τον προτιμώ απ' τον ψυχωσικό Βιεννέζο στοχαστή.

2. Ο Φρόυδας γιατί όσα έχει πει για όνειρα,συμπλέγματα δεν έχουν ως τώρα αποδειχτεί επιστημονικά πως ισχύουν για όλους. Ενδεχομένως ισχύουν για κάποιους. Για τον ίδιο τον Φρούδα οπωσδήποτε. Άλλωστε τώρα πια αξία έχει η ψυχανάλυση του ίδιου. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε κατα τη γνώμη μου η ιουδαϊκή πατρική παράδοση. Δεν μπόρεσε ποτέ του να ξεπεράσει το μισογυνισμό της. Όταν τον ρωτούσαν γι' αυτές, έλεγε : ρωτήστε τους ποιητές! (συχνό ρητό του Μίμη) που σημαίνει ρωτήστε τους ερμηνευτές του παραλόγου. Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος, όπως λέει και έτερο μισογυνικό άσμα. Dod δεν είναι τυχαία η Horror Vacui διασκευή που 'κανα τότε στο τραγούδι. Εμείς οι άντρες σου λέει, είμαστε απλοί, είμαστε άνθρωποι βασικά, γιατί η γυναίκα άργησε να περάσει σε αυτό το στάδιο από το res-πράγμα που την είχε ορίσει η ιστορία. 

Όταν είχα φτιάξει αυτό το βίντεο για τις γυναίκες που αναζητούν τον πρίγκηπα Περσέα, περιδιάβαζα το youtube για Λατινικά και βρήκα αυτήν την ενδιαφέρουσα ομιλία του Παπαγγελή. Εκεί έκπληκτος άκουσα πως ο Φρόυντ δεν πήγε ποτέ του στη Ρώμη, γιατί τη θεωρούσε ιστορικό αντίπαλο της σημιτικής Καρχηδόνας. Ξαναδιαβάζω πριν λίγο το Dream του Ανδρουλάκη και διαπιστώνω ότι τρεις ήταν οι εφηβικές εμμονές του (Αννίβας, Μωυσής, Λασάλ) Αν οι στοχαστές είναι υποτίθεται οικουμενικοί, δεν μπορώ να κρύψω την απορία μου.


3.Ενδεχομένως από όσα είπε κάποια να ισχύουν, σίγουρα είναι μια απόπειρα ερμηνείας του  εσωτερικού κόσμου (φιλοσοφία), αυτό όμως που τα κανε χειρότερα τα πράγματα για το γιατρό, ήταν πως ο Φρουδισμός διαδόθηκε στον εικοστό αιώνα τον αιώνα των Tσιτάτων και της Iδεολογίας. Απέκτησε οπαδούς και εχθρούς, αρκετούς έφηβους παπαγάλους, που είδαν όπως ο Φικιώρης στην οζονοθεραπεία, μια πανάκεια δια πάσαν νόσον και αϋπνία.
Είπα για το Dream του Ανδρουλάκη.  Αν θέλετε να δείτε πώς σκεφτόταν ο διανοούμενος τον εικοστό αιώνα. Μόνο γι' αυτό το λόγο το προτείνω. Αρχίζει έτσι: ε γερο-Εικοστέ Αιώνα, γειά σου! οι ταξιδευτές σ' αποχαιρετούν. Σ' ευγνωμονούν. Εσύ τους προφύλαξες από κάθε μικρή επιτυχία. Δεν εξάντλησαν τις δυνάμεις τους για καμιά μικρή νίκη. Τις διαφυλάξανε για το ταξίδι. Όπως κι εσύ, γέρο-Αιώνα, στο ναυαγισμό ανακαλύψαν το δικό τους θρίαμβο. Και εσύ τί είσαι; Ένας ναυαγός. Ήρθες ως Μέγας  Παν, φεύγεις ως Μέγιστος Τίποτα. Γεννήθηκες με την ελπίδα, πεθαίνεις στην αμφιβολία. Τότε με ιδανικά, τώρα με μηδενικά.  Αχ αυτά τα μηδενικά θα κρατήσω, και επειδή σ' αριθμούς γυρίζω, ακούω "Αρβανιτάκη, Τη Zωή μου Mηδενίζω"! :-) Slow-Motion Generation!

4. Τα περασμένα εκατόχρονα δεν ήταν ο αιώνας της Ψυχανάλυσης, όπως θα ήθελε να πιστεύει κάποιος οπαδός της. Ήταν ο αιώνας της Φυσικής. Και ο Εικοστός Πρώτος, της Ιατρικής. Αυτά που μ' αρρωσταίνουν ή αρέσουν σε μένα, μπορεί να μην αφορούν εσένα. Τώρα ανατέλλει η Εξατομικευμένη Ιατρική



5.Κλείνω με τους δυό γιατρούς. Ο α-πειρος ο Φρούδας ήταν και A-TECHNOS, γιατί στην εποχή  του ,η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει αλλά το κυριότερο, έκανε Ψυχανάλυση, Κα-τα-τε-μα-χι-σμό αλλά όχι ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ. Και θα τελειωσω με τον showman  ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟ Φικιώρη που μας ανεβάζει ψυχολογικά, και σπάει τους κουραμπιέδες όπως στα μάρμαρα κλείνω με την Γαρμπή  γιατί στις Φρούδες Λεπίδες δίνουμε δυό μούντζες ονειρικές και λέμε  ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ του Χ-όλου Ερμηνευτές!