Στέλνω σου Ροδόκλεια (Ρουφίνος)

Stelno sou Rodokleia Rufinus by MelidonisM
Στέλνω σου Ροδόκλεια τούτο το στεφάνι μ’ όμορφα άνθη.

Ο ίδιος με τις δικές μου το πλεξα παλάμες.

Έχει κρίνο, τριανταφυλλιά, κάλυκες υγρούς, ανεμώνες,

νάρκισσο δροσερό, γαλάζιο ζουμπούλι.

Σαν στεφανωθείς σταμάτα να το παίζεις ντίβα.

Ανθείς; Θα μαραθείς. Και σύ και το στεφάνι.

Πέμπω σοι Ροδόκλεια τόδε στέφος ἄνθεσι καλοῖς,
αὐτὸς ὑφ΄ ἡμετέραις πλεξάμενος παλάμαις.
ἔστι κρίνον ῥοδέη τε κάλυξ νοτερή τ΄ ἀνεμώνη
καὶ νάρκισσος ὑγρὸς καὶ κυαναυγὲς ἴον.
ταῦτα στεψαμένη͵ λῆξον μεγάλαυχος ἐοῦσα·
ἀνθεῖς καὶ λήγεις καὶ σὺ καὶ ὁ στέφανος.

With mine own hands of choicest flowers I wove a chaplet, Rodoclea, for my love. The lily there and blushing rose are met, narcissus moist and blue-eyed violet. Gaze on their leaves, and cease from pride, fair maid, Thou and those flowers alike must bloom and fade.(Henry Hart Milman)

La Belle Dame sans Merci

 Di eletti fior che di mia man cogliea, t' invio questa ghirlanda, o Rodoclea;

e 1' anemone quivi, il fiordaliso, l' azzurra violetta, mezzo ascosa  

nel suo bocciuol la rosa ed il molle narciso. Ne cingi il crine, e cessa 

d' esser superba ; chè se or tu com' essa di beltà ornata vai, 

tu pur com' essa in breve sfiorirai. (C.A. Mortara)

Autumn - Rodia

Hanc tibi Rufinus mittit, Rodoclea, coronam, has tibi decerpens texerat ipse rosas ; est viola, est anemone, est suave-rubens hyacinthus, mistaque narcisso lutea caltha suo. Sume sed aspiciens, ah, fidere  desine  formae ; Qui pinxit, brevis est, sertaque teque, color. (Thomas Gray)


......by Rufinus of the Greek Anthology.....
....από το Ρουφίνο της Παλατινής Ανθολογίας....